نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 203
100 و خداوند از نخستين پيشآهنگان مهاجران و انصار و كسانى كه به نيكى از آنان پيروى كردهاند خشنود است و آنها نيز از وى خشنودند و او براى آنان بوستانهايى فراهم آورده كه جويبارها در بن آنها روان است، هماره در آن جاودانند، رستگارى سترگ، اين است. 101 و از پيرامونيان شما از تازيان بياباننشين و از اهل مدينه منافقانى هستند كه به دورويى خو كردهاند؛ تو آنان را نمىشناسى ما آنها را مىشناسيم؛ به زودى آنان را دوبار عذاب خواهيم كرد سپس به سوى عذابى سترگ برده مىشوند. 102 و ديگرانى هستند كه به گناه خويش اعتراف دارند؛ كردار پسنديدهاى را با كار ناپسندى ديگر آميختهاند باشد كه خداوند از آنان در گذرد [1] كه خداوند آمرزندهاى بخشاينده است. 103 از دارايىهاى آنان زكاتى بردار كه با آن آنها را پاك مىدارى و پاكيزه مىگردانى و براى آنها (به نيكى) دعا كن كه دعاى تو (مايه) آرامش آنان است و خداوند شنوايى داناست. 104 آيا ندانستهاند: خداوند است كه از بندگانش توبه را مىپذيرد و زكاتها را دريافت مىدارد و خداوند است كه توبهپذير بخشاينده است؟! 105 و بگو (آنچه در سر داريد) انجام دهيد، به زودى خداوند و پيامبرش و مؤمنان كار شما را خواهند ديد و به سوى داننده پنهان و آشكار بازگردانده خواهيد شد و او شما را از آنچه انجام مىدادهايد آگاه خواهد ساخت. 106 و ديگرانى هستند كه وانهاده به فرمان خداوندند، يا عذابشان مىفرمايد و يا آنان را مىبخشايد و خداوند دانايى فرزانه است. [1]. يا: خداوند آمرزش (خويش را) درباره آنان از سر گيرد- استاد ولى، بينات، سال اول، شماره 3، ص 74.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 203