نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودی جلد : 1 صفحه : 21
135 و گفتند: يهودى يا مسيحى باشيد تا راه يابيد [1]؛ بگو: (خير) بلكه ما بر آيين ابراهيم درستآيين [2] هستيم و او از مشركان نبود. 136 بگوييد: ما به خداوند و به آنچه به سوى ما و به سوى ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و نبيرگان [3] فرو فرستاده شده و به آنچه به موسى و عيسى و آنچه به (ديگر) پيامبران از سوى پروردگارشان داده شده است ايمان آوردهايم؛ ميان هيچيك از آنان فرق نمىنهيم و ما فرمانبردار اوييم. 137 بنابراين، اگر (آنان) به مانند آنچه شما بدان ايمان آوردهايد ايمان آوردند، رهيافتهاند و اگر رو برتافتند جز اين نيست كه در ستيزند و به زودى خداوند تو را در برابر آنان بسنده خواهد بود و او شنواى داناست. 138 رنگ (و نگار) خداوند را (بگزينيد) [4] و خوشرنگ (و نگار) تر از خداوند كيست؟ و ما پرستندگان اوييم. 139 بگو: آيا درباره خداوند با ما چون و چرا مىكنيد با آنكه او پروردگار ما و پروردگار شماست و كردارهاى ما از آن ما و كردارهاى شما از آن شماست و ما براى او يكرنگيم [5]. 140 يا مىگوييد كه ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط، يهودى يا مسيحى بودند؛ بگو: شما داناتريد يا خداوند؟ و كيست ستمكارتر از كسى كه گواهىيى را كه از خداوند نزد اوست پنهان مىدارد؟ و خداوند از آنچه انجام مىدهيد غافل نيست. 141 آن، امّتى بود كه از ميان برخاست؛ آنان راست آنچه كردهاند و شما راست آنچه كردهايد و بر آنچه آنان مىكردهاند از شما پرسشى نخواهد شد. [1]. اهتداء: راه يافتن، راه راست گرفتن، راه بردن- فرهنگ تازى به پارسى، ص 117. [2]. حنيف: راستكيش، درستآيين- همان، ص 295. [3]. اسباط: نبيرگان- همان، ص 25/ و الاسباط: حفدة يعقوب و ذرارىّ ابنائه الاثنى عشر- جوامع الجامع، ص 155. [4]. صبغة الله: مفعول مطلقهايى كه به فاعل جمله محذوف خود، اضافه شدهاند از مشكلترين گذرگاههاى ترجمه كلام وحىاند؛ ابن قتيبه دينورى مىنويسد: «صبغة الله: يقال دين الله، اى الزم دين الله- غريب القرآن، ص 64» مؤلف مختار الصّحاح هم صبغة الله را دين خدا مىداند: صبغة الله، دينه و قيل اصله من صبغ النّصارى اولادهم فى ماء لهم.- مختار الصّحاح، ذيل ص ب غ. [5]. اخلاص: يكرنگى:- فرهنگ تازى به پارسى، ص 15.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودی جلد : 1 صفحه : 21