نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 320
114 پس، فرابرترا كه خداوند است، آن فرمانفرماى راستين و در قرآن پيش از آنكه وحى آن به تو پايان پذيرد شتاب مكن و بگو: پروردگارا! بر دانش من بيفزاى! 115 و ما از پيش به آدم سفارش كرديم اما او از ياد برد و در وى عزمى نيافتيم. 116 و (ياد كن) آنگاه را كه به فرشتگان گفتيم براى آدم فروتنى كنيد (همگان) فروتنى كردند جز ابليس كه سر باز زد. 117 گفتيم: اى آدم! اين (ابليس) دشمن تو و دشمن همسر توست، مبادا شما را از بهشت بيرون براند كه در سختى افتى. 118 بىگمان براى تو (مقرّر) است كه در آنجا گرسنه نشوى و برهنه نمانى. 119 و اينكه در آنجا تشنه نشوى و آفتابزده نگردى. 120 اما شيطان او را وسوسه كرد، گفت: اى آدم! مىخواهى تو را به درخت جاودانگى و (آن) فرمانروايى كه فرسوده نمىشود [1] راهبر شوم. 121 آنگاه، (هر دو) از آن خوردند و شرمگاههاشان بر آنان نمايان شد و آغاز كردند به نهادن برگ (درختان) بهشت بر خودشان و آدم با پروردگارش نافرمانى كرد و بيراه شد. [2] 122 سپس پروردگارش او را برگزيد و او را بخشود و راهنمايى كرد. 123 فرمود: هر دو با هم از آن (بهشت فرازين) فرود آييد- (كه) برخى دشمن برخى ديگر (خواهيد بود)- آنگاه چون از من رهنمودى به شما رسد، هر كه از رهنمود من پيروى كند نه گمراه مىگردد و نه در رنج مىافتد. 124 و هر كه از يادكرد من روى برتابد بىگمان او را زيستنى [3] تنگ خواهد بود و روز رستخيز وى را نابينا بر خواهيم انگيخت. 125 مىگويد: پروردگارا! چرا مرا نابينا برانگيختى در حالى كه من بينا بودم؟ [1]. يا كهنه نمىشود/ البلى و البلاء: كهنه شدن و پوسيدن- المستخلص، ص 114/ بلى- بلىّ: الثوب خلق ورثّ و الميت افنته الارض- المعتمد، ذيل بلى. [2]. به اعتقاد شيعه، انبياء عليهم السّلام، از هر گونه گناه، مطلقا عصمت دارند؛ بنابراين براى دريافت تفسير اين آيه و آيات قبل و بعد آن، به تفاسير اماميّه، از جمله الميزان رجوع فرماييد. [3]. يا: توشهاى.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 320