نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 321
126 فرمود: بدينگونه بود كه نشانههاى [1] ما به تو رسيد و تو آنها را فراموش كردى و همانگونه امروز تو فراموش مىگردى. 127 و اينچنين ما آن كس را كه گزافكارى كند و به نشانههاى [2] پروردگارش ايمان نياورد كيفر مىدهيم و بىگمان عذاب جهان واپسين سختتر و پايدارتر است. 128 آيا براى آنان راهگشا نبوده است كه پيش از آنها چه بسيار نسلها را از ميان برديم كه (اينان اكنون) در خانههاى آنان راه مىروند؟ بىگمان در اين، نشانههايى براى (پندگيرى) خردمندان است. 129 و اگر سخنى از سوى پروردگارت پيشى نگرفته و اجلى معيّن [3] مقرّر نشده بود بىگمان (آن عذاب، هم اكنون) لازم مىشد. 130 بارى، بر آنچه مىگويند شكيب كن و پيش از برآمدن آفتاب و پيش از فرو رفتن آن پروردگارت را با سپاس به پاكى بستاى! و پاسهايى از شب و پيرامونهاى روز را نيز به ستايش [4] پرداز باشد كه خشنود گردى. 131 و به آنچه با آن دستههايى از آنان را بهرهمند گرداندهايم چشم مدوز، آراستگى زندگى اين جهان را (به آنان دادهايم) تا آنان را در آن بيازماييم و روزى پروردگارت بهتر و پاياتر است. 132 و خانوادهات را به نماز فرمان ده و بر آن شكيب كن، ما از تو روزى نمىخواهيم كه خود، تو را روزى مىدهيم و سرانجام (نيك) براى پرهيزگارى است. 133 و گفتند: چرا نشانهاى از پروردگارش براى ما نمىآورد؛ آيا برهانى كه در كتابهاى (آسمانى) پيشين است، به آنان نرسيده است؟ 134 و اگر ما پيش از آن با عذابى آنان را نابود مىكرديم مىگفتند: پروردگارا! چرا فرستادهاى براى ما نفرستادى تا از آيات تو پيش از آنكه زبون و خوار گرديم پيروى كنيم. 135 بگو همه چشم به راهند، شما هم چشم به راه باشيد، به زودى خواهيد دانست چه كسانى همراهان راه ميانه [5] اند و چه كسى رهيافته است. (1، 2). معجزهها/ آيات [3]. در اصل: نامبرده. [4]. يا: پاك خواندن/ يا: نيايش. [5]. يا: درست.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 321