ترجمه قرآن - گرمارودى، سيد على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 322

سوره انبياء [11]* مكّى، 112 آيه‌
به نام خداوند بخشنده بخشاينده‌
1 (هنگام) حساب مردم نزديك شده است و آنان در ناآگاهى رو گردانند.
2 هيچ يادكرد تازه‌اى از سوى پروردگارشان به آنان نمى‌رسد مگر كه آن را شنيده‌اند و سرگرم بازى‌اند ...
3 ... در حالى كه دلبستگان سرگرمى‌اند [1] و ستمكاران (مشرك) در نهان رازگويى كردند كه: آيا اين (پيامبر) جز بشرى مانند شماست؟ آيا با آنكه (به چشم خود) مى‌بينيد به جادو روى مى‌آوريد؟
4 (پيامبر) گفت: پروردگار من هر گفتار را در آسمان و زمين مى‌داند و اوست كه شنواى داناست.
5 (آنان نه تنها ايمان نياوردند) بلكه گفتند: خواب‌هايى پريشان است يا [2] آن را بربافته يا [3] شاعر است پس بايد براى ما نشانه‌اى بياورد همچنان كه پيشينيان (با نشانه) فرستاده شدند.
6 پيش از آنان (مردم) هيچ شهرى كه آن را نابود كرديم ايمان نياوردند؛ آيا اينان ايمان مى‌آورند؟
7 و پيش از تو جز مردانى را كه به آنها وحى مى‌كرديم نفرستاديم، اگر نمى‌دانيد از اهل كتاب [4] بپرسيد.
8 و ما آنان را كالبدى كه خوراك نخورند نيافريده بوديم و جاودان (هم) نبودند.
9 سپس به وعده خود درباره آنان وفا كرديم و آنان و هر كه را مى‌خواستيم رهايى بخشيديم و گزافكاران را نابود كرديم.
10 بى‌گمان كتابى براى شما فرستاده‌ايم كه يادكرد شما در آن است، آيا خرد نمى‌ورزيد؟

[11]*. انبياء: پيامبران.
[1]. در اصل: دل‌هاشان (به هوس‌ها) سرگرمند.
(2، 3). در اصل: بلكه.
[4]. رجوع فرماييد به الميزان، ذيل آيه 105 همين سوره كه منظور از «ذكر» را در اين آيه و در آيه 48 و 105، تورات مى‌داند.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 322

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست