نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 334
16 و بدينگونه ما آن (قرآن) را (به گونه) آياتى روشن فرو فرستاديم و چنين است كه خداوند هر كه را بخواهد راهنمايى مىكند. 17 خداوند ميان كسانى كه ايمان دارند و كسانى كه يهودىاند و صابئان و مسيحيان و زرتشتيان و كسانى كه شرك مىورزند در روز رستخيز داورى مىكند، [1] بىگمان خداوند بر هر چيزى گواه است. 18 آيا درنيافتهاى [2] كه هر كس در آسمانها و هر كس در زمين است و خورشيد و ماه و ستارگان و كوهها و درختان و جنبندگان و بسيارى از مردم به خداوند سجده مىبرند؟ و بر بسيارى (با خوددارى از سجده) [3] عذاب سزاوار گشته است؛ و كسى را كه خداوند خوار دارد هيچ كس گرامى نخواهد داشت؛ بىگمان خداوند آنچه بخواهد انجام مىدهد. 19 اينان دو گروه دشمنند كه درباره پروردگارشان با هم به دشمنى برخاستند، پس بر (تن) آنان كه كفر ورزيدند جامهاى از آتش بريدهاند، از فراز سرشان آب جوش مىريزند. 20 هر چه در اندرون آنان است و (نيز) پوستها (شان) از آن مىگدازد. 21 و گرزهايى آهنين براى (عذاب) آنان (آماده) است. 22 هر بار كه از دلتنگى و اندوه بخواهند از آن (دوزخ) بيرون روند بازشان مىگردانند و (به آنان مىگويند) عذاب آتش سوزان را بچشيد! 23 به يقين خداوند كسانى را كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته كردهاند به بوستانهايى درمىآورد كه از بن آنها جويبارها جارى است، در آنجا به دستبندهايى زرّين و مرواريد نشان آراسته مىگردند و تنپوش آنان در آنجا پرند [4] است. [1]. خواننده محترم توجه فرمايد كه در اين يك آيه، سه بار كلمه «الّذين» به كار رفته است، رساندن دقت و لطف اين تكرار، در ترجمه نمىگنجد. [2]. در اصل: آيا نديدهاى كه. [3]. رجوع فرماييد به الميزان، چاپ بيروت، ج 14، ص 360 كه علت عذاب را خوددارى از سجده مىداند. [4]. حرير: جامه يا پارچه ابريشمى ساده را در فارسى «پرند» مىگويند و جامه يا پارچه ابريشمى نقشدار را «پرنيان» (- دهخدا ذيل هر سه كلمه)- مسلم آن است كه در زبان فارسى، در برابر حرير، پرنيان نمىتوان نهاد زيرا سعدى در بوستان [تصحيح دكتر يوسفى، ص 6] مىگويد: قبا گر حرير است و گر پرنيان به ناچار حشوش بود در ميان
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 334