نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 350
به نام خداوند بخشنده بخشاينده 1 (اين) سورهاى است كه آن را فرو فرستادهايم و (عمل به احكام) آن را واجب كردهايم و در آن آياتى روشن فرو فرستادهايم باشد كه پند گيريد. 2 به هر يك از زن و مرد زناكار [1] صد تازيانه بزنيد و اگر به خداوند و روز بازپسين ايمان داريد نبايد در دين خداوند بخشايشى [2] بر آن دو به شما دست دهد و هنگام عذابشان [3] بايد دستهاى از مؤمنان گواه باشند. 3 مرد زناكار جز زن زناكار يا مشرك را به همسرى نگيرد و زن زناكار را نيز جز مرد زناكار يا مشرك به همسرى نگزيند و اين بر مؤمنان حرام شده است. 4 و به كسانى كه به زنان پاكدامن تهمت (زنا) مىزنند سپس چهار گواه نمىآورند هشتاد تازيانه بزنيد و ديگر هرگز گواهى آنان را نپذيريد و آنانند كه نافرمانند. 5 مگر آنان كه پس از آن توبه كنند و شايستگى ورزند كه بىگمان خداوند آمرزندهاى بخشاينده است. 6 و آنان كه به همسران خود تهمت (زنا) مىزنند و گواهى جز خود ندارند گواهى هر يك از آنان، چهار بار گواهى دادن (با سوگند) به خداوند است كه «به راستى من از راستگويانم». 7 و (بار) پنجم (بگويد): «لعنت خداوند بر من اگر از دروغگويان باشم». 8 و عذاب [4] را از زن باز مىدارد اينكه چهار بار (با سوگند) به خداوند گواهى دهد كه شوهرش از دروغگويان است. 9 و (بار) پنجم (بگويد): خشم خداوند بر من باد، اگر (شوهرم) از راستگويان باشد. 10 و اگر بخشش و بخشايش خداوند بر شما نمىبود و اينكه خداوند توبهپذيرى فرزانه است (كارتان دشوار مىشد). [1]. كه بىهمسر باشند. [2]. رأفت: مهربانى، بخشايش- فرهنگ تازى به پارسى، ص 346. [3]. هنگام خوردن تازيانه. [4]. يعنى «حدّ» را.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 350