225 خداوند شما را در سوگندهاى بيهوده بازخواست نمىكند امّا از آنچه با دل آگاهى است [1]، بازخواست مىكند و خداوند آمرزندهاى بردبار است. 226 كسانى كه سوگند مىخورند با همسران خود آميزش نكنند [2]، بايد چهار ماه انتظار كشند، پس اگر بازگشتند خداوند آمرزندهاى بخشاينده است. 227 و اگر آهنگ طلاق كردند بىگمان خداوند شنوايى داناست. 228 و زنان طلاق داده بايد تا سه پاكى (از حيض) خويشتن، انتظار كشند [3] و اگر ايمان به خداوند و روز بازپسين دارند پنهان داشتن آنچه خداوند در زهدانشان آفريده است براى آنان روا نيست و اگر شوهرانشان سر آشتى دارند به باز آوردن آنان در اين حال سزاوارترند و زنان را بر مردان، حقّ شايستهاى است چنان كه مردان را بر زنان؛ و مردان را بر آنان، به پايهاى برترى است و خداوند پيروزمندى فرزانه است. 229 طلاق (رجعى) دوبار است پس از آن يا بايد به شايستگى (با زن) زندگى يا (او را) به نيكى رها كرد و شما را روا نيست كه از آنچه به آنان دادهايد چيزى بازگيريد- مگر آنكه هر دو بيم كنند كه احكام خداوند را بجا نياورند- و اگر بيم داشتيد كه آن دو حدود خداوند را بجا نياورند، در آنچه زن براى آزادى خود مىدهد (و شوهر مىستاند) گناهى بر آن دو نيست؛ اينها احكام خداوند است از آنها تجاوز نكنيد و آنان كه از حدود خداوند تجاوز كنند ستمگرند. 230 آنگاه اگر زن را (سومين بار) طلاق داد ديگر بر او حلال نيست تا آنكه به مرد ديگرى شوهر كند؛ سپس اگر (آن مرد ديگر) او را طلاق داد، چنانچه (زن و شوهر اول) گمان مىكنند كه احكام خداوند را مىتوانند بجا آورند بر آنان گناهى نيست كه به يكديگر باز گردند؛ و اين احكام خداوند است كه آن را براى گروهى كه مىدانند روشن مىدارد. [1]. در اصل: آنچه دلهاتان كرده است [يعنى آگاهانه سوگند خوردهايد]. [2]. به رسم ايلاء كه احكام آن در كتابهاى فقهى آمده است. [3]. تربّص بفلان الامر: انتظر حلوله به- المعتمد، ذيل «تربّص»/ آيه مىفرمايد: زنان طلاق گرفته بايد براى ازدواج بعدى، تا ديدن سه حيض خويشتندارى كنند.