نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 362
21 و آنان كه به لقاى ما اميدوار نيستند مىگويند: چرا بر ما فرشتگان را فرو نفرستادهاند يا پروردگارمان را نمىبينيم؟ به راستى خود را بزرگ شمردند [1] و سركشى بزرگى ورزيدند. 22 روزى كه فرشتگان را ببينند آن روز، هيچ مژدهاى براى گناهكاران نخواهد بود و (فرشتگان به آنان) مىگويند: (رحمت خداوند) سخت (از شما) دور باد. [2] 23 و به هر كارى كه كردهاند مىپردازيم و آن را (چون) غبارى پراكنده مىگردانيم. 24 بهشتيان در آن روز آرامشگاهى بهتر و خوابگاهى نيكوتر دارند. [3] 25 و (از) روزى (ياد كن) كه آسمان با ابر بشكافد و فرشتگان با فرو فرستادنى ويژه، فرو فرستاده شوند. 26 در آن روز، فرمانفرمايى راستين از آن (خداوند) بخشنده است و بر كافران روزى سخت خواهد بود. 27 و روزى كه ستم پيشه، دست خويش (به دندان) مىگزد؛ مىگويد: اى كاش راهى با پيامبر در پيش مىگرفتم! 28 اى واى! كاش فلانى را به دوستى نمىگرفتم! 29 به راستى او مرا از قرآن [4] پس از آنكه به من رسيده بود گمراه كرد و شيطان آدمى را وا مىنهد. 30 و پيامبر مىگويد: پروردگارا! امّت من اين قرآن را كنار نهادند. [5] 31 و بدينگونه براى هر پيامبرى دشمنى از گناهكاران نهاديم و پروردگارت (تو را) رهنما و ياور بس. 32 و كافران گفتند: چرا قرآن بر او يكجا فرو فرستاده نشده است؟ اين چنين (فرو فرستادهايم) تا دلت را بدان استوار داريم و آن را (بر تو) بسيار آرام خوانديم. [6] [1]. استكبار: بزرگى نمودن/ گردنكشى كردن؛ علامه طباطبايى در الميزان، اين بخش از آيه را چنين تفسير كرده است: خواستار كبر براى خويش شدند- الميزان، ذيل همين آيه. [2]. در مختار الصّحاح ذيل حجر آمده است «... و يقول المشركون يوم القيامة اذا رأوا ملائكة العذاب: «حجرا محجورا» اى حراما محرّما. يظنّون انّ ذلك ينفعهم كما كانوا يقولونه فى الدار الدّنيا لمن يخافونه فى الشّهر الحرام. [3]. احسن مقيلا: نيكوترند از روى خوابگاه نيمروزى، من القيلولة- لسان التنزيل، ص 115. [4]. در اصل: ذكر. [5]. مهجورا: وا يكسو نهاده- فرهنگ ترجمه و قصههاى قرآن، ص 315. [6]. ترتيل: آرام خواندن- فرهنگ تازى به پارسى، ص 173.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 362