نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 361
12 ... هنگامى كه آنان را از دور ببيند، خشم آهنگ [1] و خروشى از آن مىشنوند. 13 و هنگامى كه در تنگنايى از آن، دست و پا بسته فرو افكنده شوند، آنجاست كه واويلا سر دهند. [2] 14 امروز يك بار واويلا نگوييد و بسيار واويلا بگوييد! 15 بگو: آيا اين بهتر است يا بهشت جاودان، موعود پرهيزگاران كه پاداش و پايانهاى براى آنان است؟ 16 در آن هر چه بخواهند دارند در حالى كه جاودانند. (اين) وعدهاى است درخواست شده بر عهده پروردگارت. 17 و از روزى (ياد كن) كه آنان را و آنچه را به جاى خداوند مىپرستند، گرد مىآورد آنگاه مىفرمايد: آيا شما اين بندگان مرا گمراه كرديد يا آنان خود، راه را گم كردند؟ 18 مىگويند: پاكا كه تويى، سزاوار ما [3] نيست كه به جاى تو دوستى [4] برگزينيم امّا تو چندان آنان و پدرانشان را بهرهمند كردى كه ياد (تو) [5] را فراموش كردند و گروهى شدند به نابودى افتاده. [6] 19 پس، به يقين (معبودهايتان) شما را در آنچه مىگوييد دروغگو شمردند بنابراين در چارهانديشى [7] (براى خود) و يارى رساندن (به خويش) توانى نداريد؛ و هر يك از شما ستم ورزد بدو عذابى بزرگ مىچشانيم. 20 و پيش از تو پيامبران را نفرستاديم مگر آنكه بىگمان آنان خوراك مىخورند و در بازارها راه مىرفتند و شما را مايه آزمون يكديگر كرديم (تا ببينيم) آيا شكيب مىورزيد؟ و پروردگار تو بيناست. [1]. تغيّظا: آوازى به خشم، فرهنگ ترجمه و قصههاى قرآن، ص 265./ تغيّظ: بانگ كردن به خشم، خشم گرفتن- مصادر اللغة، ص 380. [2]. يدعو ثبورا: بخواند هلاك را، يعنى واهلاكا گويد- لسان التنزيل، ص 25. [3]. انبغاء: دربايستن و شايستن- مصادر اللغة، ص 311. [4]. در اصل: دوستانى. [5]. الميزان، ذيل همين آيه. [6]. مؤلّف الميزان بور را جمع بائر به معنى هالك مىداند- همان، ذيل همين آيه. [7]. الصّرف: الحيلة و قال الله تعالى: «فما يستطيعون صرفا و لا نصرا»- مختار الصّحاح، ذيل: ص ر ف. [بنابراين در اينجا بهترين برابر فارسى آن، «چارهانديشى» است.]
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 361