نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 360
3 و به جاى او خدايانى را برگزيدند كه چيزى نمىآفرينند و خود آفريده مىشوند و اختيار هيچ سود و زيانى براى خويش و اختيار مرگ و زندگى و برانگيختنى را ندارند. 4 و كافران گفتند: اين (قرآن) جز دروغى نيست كه (پيامبر) خود بر ساخته است و گروهى ديگر او را در آن يارى رساندهاند پس به راستى ستم و دروغى (بزرگ) را (پيش) آوردند. 5 و گفتند: افسانههاى پيشينيان است كه رونويس كرده است آنگاه پگاه و ديرگاه عصر [1] بر او خوانده مىشود. 6 بگو آن را كسى فرو فرستاده است كه رازهاى (نهفته) آسمانها و زمين را مىداند؛ بىگمان او آمرزندهاى بخشاينده است. 7 و گفتند: چگونه پيغمبرى است اين، كه خوراك مىخورد و در بازارها راه مىرود؟! چرا به سوى او فرشتهاى فرو نفرستادهاند تا بيمدهندهاى همراه او باشد؟ 8 يا چرا گنجى به سوى او (از آسمان) نمىافكنند يا باغى ندارد كه از (بار و بر) آن بخورد؟ و ستمپيشگان گفتند: شما جز از مردى جادوشده پيروى نمىكنيد. 9 بنگر چگونه براى تو مثلها زدند و گمراه شدند و نمىتوانند راهى بيابند. 10 بزرگوار است آن (خداوند) كه اگر بخواهد براى تو بهتر از آن برمىگمارد: بوستانهايى كه از بن آنها جويبارها روان است و براى تو كاخها پديد مىآورد. 11 بلكه آنان رستخيز را دروغ شمردهاند و ما براى هر كس كه رستخيز را دروغ شمارد آتشى فروزان آماده كردهايم ... [1]. يا: غروب هنگام/ اصيل: در لغت، يعنى: آخرين لحظههاى روز كه به غروب خورشيد متصل است. ديرگاه عصر؛ در تاجيكستان اين زمان را با كلمه زيباى «بيگاه» به كار مىبرند در برابر پگاه كه آغاز روز است.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 360