نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 359
62 جز اين نيست كه مؤمنان آنانند كه به خداوند و پيامبرش ايمان دارند و چون در كارى همگانى همراه او باشند تا از او اجازه نگيرند (به راهى ديگر) نمىروند؛ كسانى كه از تو اجازه مىگيرند همانانند كه به خداوند و پيامبرش ايمان دارند پس چون براى كارى از تو اجازه خواستند به هر يك از آنان كه خواستى اجازه بده و براى آنها از خداوند آمرزش بخواه كه خداوند آمرزندهاى بخشاينده است. 63 پيامبر را ميان خويش چنان فرا نخوانيد كه يكديگر را فرا مىخوانيد؛ بىگمان خداوند كسانى از شما را كه در پناه كسان ديگر، پنهانى بيرون مىآيند [1] مىشناسد پس كسانى كه از فرمان وى سرمىپيچند از اينكه به آنان آزمونى يا عذابى دردناك رسد بايد بپرهيزند. 64 آگاه باشيد كه آنچه در آسمانها و زمين است از آن خداوند است؛ بىگمان مىداند كه بر چه كاريد و روزى كه به سوى او بازگردانده مىشوند آنان را از آنچه كردهاند آگاه مىگرداند و خداوند به هر چيزى داناست. سوره فرقان [11]* مكّى، 77 آيه به نام خداوند بخشنده بخشاينده 1 بزرگوار است آن (خداوند) كه فرقان را بر بنده خويش فرو فرستاد تا جهانيان را بيمدهنده باشد. 2 همان كه فرمانفرمايى آسمانها و زمين او راست و فرزندى نگزيده است و در فرمانفرمايى او را انبازى [2] نيست و هر چيز را آفريد آنگاه آن را به شايستگى اندازه نهاد. [1]. تسلّل: در پسها پنهان شدن در بيرون آمدن از ميان جمعى- مصادر اللغة، ص 389. [2]. انباز: شريك [11]*. فرقان: جداكننده حق از باطل، از نامهاى قرآن.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 359