نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 364
44 آيا گمان مىكنى كه بيشتر آنان مىشنوند يا خرد مىورزند؟ آنها جز همگون چارپايان نيستند بلكه گمراهترند. 45 آيا نديدهاى كه پروردگارت چگونه سايه را گسترانده است و اگر بخواهد آن را بىجنبش مىگرداند سپس خورشيد را بر آن رهنمون گردانديم. 46 آنگاه آن را اندكاندك [1] به سوى خويش باز گرفتيم. 47 و اوست كه شب را براى شما (چون) بالاپوش و خواب را مايه آسايش و روز را انگيختنى (براى جنب و جوش) قرار داد. 48 و اوست كه بادها را نويدبخشى پيشاپيش رحمت خويش [2] فرستاد و از آسمان، آبى پاك فرو فرستاديم. 49 تا با آن سرزمينى مرده را زنده گردانيم و (نيز) آن را به چارپايان و آدميان بسيارى كه آفريدهايم بنوشانيم. 50 و آن (قرآن) را ميان آنان گوناگون آوردهايم [3] تا در ياد گيرند [4] اما بيشتر مردم جز ناسپاسى را نپذيرفتند. 51 و اگر مىخواستيم در هر شهرى بيمدهندهاى برمىانگيختيم. 52 پس، از كافران فرمان نبر و به (حكم) آن (قرآن) [5] با آنان به جهادى بزرگ برخيز. 53 و اوست كه دو دريا را در هم آميخت، اين خوش و گواراست و آن شور و تلخ و ميان آن دو حائلى و پردهاى جداساز [6] نهاد. 54 و اوست كه از آب بشرى آفريد و او را نسبى و سببى نهاد و پروردگار تو تواناست. 55 و به جاى خداوند چيزى را مىپرستند كه به آنان نه سود مىرساند و نه زيان و كافر در برابر پروردگارش پشتيبان (شيطان) است. [1]. اليسير: السّهل/ و يقال فى الشّىء القليل- معجم تفسير مفردات الفاظ القرآن، ص 984. [2]. يعنى باران. [3]. به يادداشت شماره 1 در ص 291 رجوع فرماييد. [4]. ليذّكّروا: تا در ياد گيرند- مصادر اللغة، ص 473. [5]. ضمير در كلمه «به» به قرآن باز مىگردد- الميزان، ذيل همين آيه. [6]. مؤلف الميزان «حجرا محجورا» را در اين آيه به معنى حرام محرّم دانسته و نوشته است: يعنى ميانه آن دو آب را چنان پردهاى نهادهايم كه به هيچ روى با هم نمىآميزند- الميزان، ذيل همين آيه.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 364