نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 365
56 و تو را نفرستاديم مگر (براى آنكه) نويدبخش و بيمدهنده (باشى). 57 بگو: براى اين (پيامبرى) از شما مزدى نمىخواهم جز اين كه هر كس بخواهد به سوى پروردگار خويش راهى پيش گيرد. 58 و كار خود را به آن زنده ناميرا واگذار [1] و با سپاس او را پاك بستاى و او از گناهان بندگانش آگاه، بس. 59 آنكه آسمانها و زمين و آنچه را ميان آنهاست در شش روز آفريد سپس بر اورنگ (فرمانفرمايى جهان) استيلا يافت؛ او (خداوند) بخشنده است، درباره او از (داننده) آگاهى بپرس! [2] 60 و چون به آنان گويند: به (خداوند) بخشنده سجده بريد مىگويند: (خداوند) بخشنده چيست؟ آيا به چيزى كه تو، به ما فرمان مىدهى سجده بريم؟ و (اين دعوت) بر رميدنشان مىافزايد. 61 بزرگوار است آنكه در آسمان برجهايى پديد آورد و در آن چراغى و ماهى درخشان نهاد. 62 و اوست كه شب و روز را پى سپر يكديگر [3] قرار داد براى آن كس كه بخواهد در ياد گيرد يا بخواهد سپاس گزارد. 63 و بندگان (خداوند) بخشنده آنانند كه بر زمين فروتنانه گام برمىدارند و هرگاه نادانان با آنان سخن سر كنند پاسخى نرم گويند. 64 و آنان كه براى پروردگارشان در سجده و ايستاده شب زندهدارى كنند. 65 و آنان كه مىگويند: پروردگارا! عذاب دوزخ را از ما بگردان كه عذاب آن هميشگى است. [4] 66 بىگمان آن بدقرارگاه و (بد) جايگاهى است. 67 و آنان كه چون بخشش كنند نه گزافكارى مىكنند و نه تنگ مىگيرند و (بخشش آنها) ميانگينى [5] ميان اين دو، است. [1]. يا: بر آن زنده ناميرا توكّل كن. [2]. يا: از او كه (داننده) آگاهى است، بپرس! [3]. خلفة: پس يكديگر آينده- لسان التنزيل، ص 115/ الخلفة: اختلاف اللّيل و النّهار- مختار الصحاح، ذيل خ ل ف. [4]. الغرام: الشر الدّائم و العذاب. و قوله تعالى: انّ عذابها كان غراما- مختار الصّحاح، ذيل غ ر م. [5]. قواما: ميانجى- فرهنگ ترجمه و قصههاى قرآن، ص 281.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 365