نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 377
به نام خداوند بخشنده بخشاينده 1 طا، سين، اينها آيات قرآن و كتابى روشنگر [1] است. 2 كه رهنمود و نويدى است براى مؤمنان. 3 آنان كه نماز را برپا مىدارند و زكات مىپردازند و به جهان واپسين يقين دارند. 4 كارهاى كسانى را كه به جهان واپسين ايمان ندارند در نظرشان آراستهايم از اين رو آنان سرگشتهاند. 5 آنانند كه عذاب سخت دارند و در جهان واپسين زيانكارترند. 6 و بىگمان قرآن را از نزد فرزانهاى دانا به تو مىآموزند. [2] 7 (ياد كن) آنگاه را كه موسى به خانوادهاش گفت: من آتشى ديدم، به زودى براى شما خبرى از آن خواهم آورد يا شعلهاى [3] آتش [4] برايتان مىآورم باشد كه گرم شويد. 8 و چون نزد آن آمد، بانگى برآمد كه خجسته باد آن كس كه در (كنار اين) آتش و آنكه پيرامون آن است و پاكا خداوندى كه پروردگار جهانيان است. 9 اى موسى! اين منم خداوند پيروزمند فرزانه! 10 و چوبدستت را بيفكن! و چون آن را ديد كه مانند مارى مىجنبد، روى گردانيد و باز نگشت؛ اى موسى! نترس! اين منم كه پيامبران نزد من نمىترسند. 11 مگر آنكه ستم ورزيده باشد و سپس بدى را به نيكى بدل كرده باشد؛ كه من بىگمان آمرزندهاى مهربانم. 12 و دستت را در گريبان كن تا سپيد (و نورانى) بىهيچ آسيب (و بيمارى) بيرون آيد؛ با نه نشانه به سوى فرعون و قومش (روى آور) كه آنان قومى نافرمانند. 13 و چون نشانههاى ما روشنگرانه [5] نزد آنان رسيد گفتند: اين جادويى آشكار است. [1]. به يادداشت شماره 3 و 4 در ص 368، ذيل آيات مبارك 30 و 32 از سوره شعراء رجوع فرماييد. [2]. تلقّى: فراگرفتن، آموختن- فرهنگ تازى به پارسى، ص 216. [3]. شهاب: شعلة نار ساطعه- مختار الصّحاح، ذيل ش ه ب. [4]. قبس: شعلة من نار- همان، ذيل ق ب س. [5]. مبصرة: المضيئة. و منه قول تعالى: فلمّا جائتهم آياتنا مبصرة. قال الاخفش: معناه انّها تبصّرهم اى تجعلهم بصراء- همان، ذيل ب ص ر.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 377