نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 382
56 اما پاسخ قوم او جز اين نبود كه گفتند: خاندان لوط را از شهر خود بيرون كنيد زيرا آنان مردمى هستند كه خود را پاك مىنمايانند. 57 آنگاه او و خانوادهاش را رهانيديم جز همسرش را كه مقدّر كرديم از بازماندگان (در عذاب) باشد. 58 و بر آنان بارانى (از عذاب) فرو باريديم و باران آن بيميافتگان بد بود. 59 بگو: سپاس خداوند را و درود بر آن بندگان وى كه برگزيده است؛ آيا خداوند بهتر است يا آنچه (براى او) شريك مىآورند؟ 60 (آيا بتها بهترند) يا آن كسى كه آسمانها و زمين را آفريد و برايتان از آسمان آبى فرو فرستاد كه با آن باغهايى شادىانگيز [1] رويانديم كه شما را توان روياندن درختان آنها نيست، آيا با خداوند، خدايى (ديگر) هست؟ (نه) بلكه اينان قومى كجروند. 61 يا آن كسى كه زمين را آسايشگاهى كرد و در ميان آن رودهايى پديد آورد و براى آن كوهپايههايى آفريد و ميان دو دريا پردهوارهاى پديدار ساخت؛ آيا با خداوند، خدايى (ديگر) هست؟ (نه) بلكه بيشتر اينان نادانند. 62 يا آن كسى كه به درمانده، چون وى را بخواند، پاسخ مىدهد و بلا را (از او) مىگرداند؟ و شما را جانشينان زمين مىگرداند؛ آيا با خداوند، خدايى (ديگر) هست؟ اندك پند مىپذيريد. 63 يا آن كسى كه شما را در تاريكىهاى خشكى و دريا، رهنمايى مىكند و كسى كه بادها را پيشاپيش، مژدهآور رحمت خويش (باران) مىفرستد؛ آيا با خداوند، خدايى (ديگر) هست؟ فرابرترا كه خداوند است از آنچه (براى او) شريك قرار مىدهند. [1]. البهج و البهجه: شاد شدن- المستخلص، ص 117.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 382