نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 398
15 پس، او و سرنشينان كشتى را رهانيديم و آن را نشانهاى براى جهانيان كرديم. 16 و ابراهيم را (ياد كن) هنگامى كه به قوم خود گفت: خداوند را بپرستيد و از او پروا كنيد. اين، اگر بدانيد براى شما بهتر است. 17 تنها بتهايى را به جاى خداوند مىپرستيد و دروغى فرا مىبافيد؛ بىگمان كسانى كه به جاى خداوند مىپرستيد اختيار روزى شما را ندارند [1]، روزى را نزد خداوند بجوييد و او را بپرستيد و او را سپاس گزاريد كه به سوى او باز گردانده مىشويد. 18 و اگر دروغانگارى كنيد بىگمان امتهاى پيش از شما (نيز) دروغانگارى كردهاند [2] و بر پيامبر جز پيامرسانى آشكار، نيست. 19 آيا در نيافتهاند [3] كه چگونه خداوند آفريدن (آفريدگان) را مىآغازد و سپس آن را باز مىگرداند؛ بىگمان اين، بر خداوند آسان است. 20 بگو روى زمين گردش كنيد و بنگريد چگونه آفريدن (آفريدگان) را آغاز مىكند سپس خداوند آفرينش جهان واپسين را پديد مىآورد، بىگمان خداوند بر هر كارى تواناست. 21 هر كس را بخواهد عذاب مىكند و هر كس را بخواهد مىبخشايد و به سوى او بازگردانيده خواهيد شد. 22 و شما نه در زمين و نه در آسمان به ستوه آورنده (ى خداوند) نيستيد و در برابر خداوند هيچ يار و ياورى نداريد. 23 و كسانى كه به آيات خداوند و لقاى او كفر ورزيدهاند از بخشايش من نااميدند و آنان را عذابى دردناك خواهد بود. [1]. در اصل: اختيار روزىيى را براى شما ندارند. [2]. يعنى رسالت پيامبرانشان را دروغ انگاشتند. [3]. در اصل: آيا نديدهاند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 398