نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 397
7 و بىگمان از گناهان آنان كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته كردهاند، درمىگذريم [1] و بهتر از آنچه انجام مىدادند به آنها پاداش خواهيم داد. 8 و به آدمى سپردهايم به پدر و مادرش نكويى كند و اگر در تو كوشيدند تا چيزى را كه دانشى درباره آن ندارى شريك من سازى، از آن دو فرمان نبر! بازگشتتان به سوى من است آنگاه من شما را از آنچه انجام مىداديد آگاه خواهم كرد. 9 و آنان را كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته كردهاند بىگمان در زمره شايستگان درمىآوريم. 10 و برخى از مردم كسانى هستند كه مىگويند: به خداوند ايمان آوردهايم آنگاه چون در راه خداوند، آزارى ببينند گزند مردم را همچون عذاب خداوند مىانگارند و اگر از سوى پروردگارت امدادى برسد مىگويند: بىگمان ما با شما بودهايم؛ آيا خداوند به آنچه جهانيان در دل دارند داناتر نيست؟ 11 و خداوند آنان را كه ايمان آوردهاند خوب مىشناسد و منافقان را (نيز) نيك مىشناسد. 12 و كافران به مؤمنان گفتند از راه ما پيروى كنيد و ما (نيز) بايد بار گناهان شما را برداريم ولى آنان هيچ بارى از گناهان ايشان را برنمىدارند؛ بىگمان آنان دروغگويند. 13 و به يقين، بار (گناه) هاى خويش و بار (گناه) هايى ديگر را روى بار (گناه) هاى خويش، برمىدارند و در روز رستخيز آنچه بر مىبافتند از آنان خواهند پرسيد. [2] 14 و به راستى ما نوح را به سوى قومش فرستاديم و هزار سال- جز پنجاه سال- ميان آنان به سر برد آنگاه سيلاب آنان را فرو گرفت در حالى كه ستمگر بودند. [1]. تكفير: (متعدّى با عن): فرا گذشتن از گناهكار- فرهنگ مصادر اللغة، ص 124. [2]. در اصل: و در روز رستخيز از آنچه بر مىبافتند، پرسيده خواهند شد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 397