نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 396
85 بىگمان آن كس كه قرآن را بر تو واجب كرده است تو را به بازگشتگاهى [1] باز مىگرداند؛ بگو: پروردگار من بهتر مىداند چه كسى رهنمود آورده است و چه كسى در گمراهى آشكارى است. 86 و تو اميد نمىداشتى كتاب (آسمانى) را بر تو فرود آورند [2]؛ (اين) جز بخشايشى از سوى پروردگارت (نبود) پس هيچگاه پشتيبان كافران مباش. 87 و مبادا تو را از آيات خداوند پس از آنكه بر تو فرو فرستاده شده است باز دارند! و (مردم را) به سوى پروردگارت فرا خوان و هيچ گاه از مشركان مباش. 88 و با خداوند، خدايى ديگر (به پرستش) مخوان، هيچ خدايى جز او نيست، هر چيزى نابود شدنى است جز ذات او؛ فرمان او راست و (همگان) به سوى او بازگردانده مىشويد. سوره عنكبوت [11]* مكّى، 69 آيه به نام خداوند بخشنده بخشاينده 1 الف، لام، ميم. 2 آيا مردم پنداشتهاند همان بگويند ايمان آوردهايم وانهاده مىشوند و آنان را نمىآزمايند؟ 3 و بىگمان پيشينيان آنان را (نيز) آزمودهايم، و همانا خداوند راستگويان را خوب مىشناسد و دروغگويان را (نيز) نيك مىشناسد. 4 آيا آنان كه كارهاى بد انجام مىدهند پنداشتهاند كه بر ما پيشى مىگيرند؟ بد داورى مىكنند. 5 هر كس لقاى خداوند را اميد مىدارد (بداند كه) زمان (مقرر كرده) خداوند آمدنى است و او شنواى داناست. 6 و هر كس بكوشد تنها براى خويش مىكوشد، بىگمان خداوند از جهانيان بىنياز است. [1]. يعنى: شهر مكّه. [2]. الالقاء: بيفكندن- مصادر اللغة، ص 76. [11]*. عنكبوت: ديوپاى، كارتنه- لغتنامه دهخدا. اما با آنكه «ديوپاى» برابر زيبايى براى عنكبوت است، در فارسى امروز همان عنكبوت روايى بيشترى دارد. خود من در بيتى از يك غزل خويش، گفتهام: آويختيم خويشتن از تار لحظهها عمرى چو عنكبوت، همه سرنگون گذشت
- صداى سبز، مجموعه اشعار گرمارودى، بخش غزلها، انتشارات قديانى، تهران، 1383.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 396