نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 430
15 براى (قوم) سبا در مسكنهايشان نشانهاى (شگرف) وجود داشت: دو باغ از راست و چپ، از روزى پروردگارتان بخوريد و او را سپاس گزاريد! شهرى است پاكيزه و پروردگارى آمرزنده. 16 اما روى گرداندند ما نيز بر آنان سيل ويرانگر [1] را فرستاديم و به جاى آن دو باغشان دو باغ جايگزين كرديم با ميوههايى تلخ و (درختان) شورهگز و اندكى از درخت كنار. [2] 17 چنين آنان را براى آن ناسپاسى كه ورزيدند، كيفر داديم و آيا جز ناسپاس را به كيفر مىرسانيم؟ 18 و ميان آنان و شهرهايى كه در آنها خجستگى نهاده بوديم شهرهايى به هم پيوسته پديد آورديم و در آنها راه رفت و آمد را به اندازه (برقرار) كرديم (و گفتيم) شبها و روزها در آنها با ايمنى سفر كنيد. 19 اما گفتند: پروردگارا! ميان سفرهاى ما فاصله انداز و به خويشتن ستم كردند؛ ما نيز آنان را (چون) افسانهها گردانديم و همه را سخت پراكنديم؛ بىگمان در اين، نشانههايى براى هر شكيباى سپاسگزارى است. 20 و به راستى ابليس گمان خويش را درباره آنان درست يافت؛ پس (همه) جز گروهى از مؤمنان از او پيروى كردند. 21 و او [3] را بر آنان چيرگى نبود مگر براى آنكه: آن كس را كه به جهان واپسين ايمان دارد از آن كس كه بدان در شك است معلوم داريم. و پروردگار تو بر هر چيزى نگاهبان است. 22 بگو: كسانى را كه به جاى خداوند، (خداى خود) مىپنداريد فرا خوانيد؛ آنان همسنگ ذرهاى را در آسمانها و زمين در اختيار ندارند و آنان را در (آفرينش) آن دو، شركتى نيست و او [4] را از ميان آنان هيچ پشتيبانى نيست. [1]. عرم: السّيل الذى لا يطاق/ و قيل هى اسم واد- مختار الصّحاح، ذيل ع ر م. [2]. كنار نام فارسى «سدر» است و در برخى از استانهاى كشور كه اين درخت وجود دارد، كلمه «كنار» را به كار مىبرند. [3]. يعنى: ابليس. [4]. يعنى: خداوند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 430