نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 443
41 و براى (پندگيرى) آنها نشانهاى (ديگر اين) است كه ما فرزندانشان را در كشتى انباشته برداشتيم. [1] 42 و مانند آن را براى آنان آفريديم كه بر آن سوار مىشوند. 43 و اگر بخواهيم آنان را غرق مىكنيم كه نه فريادرسى خواهند داشت و نه رهانيده مىشوند. 44 مگر به بخشايشى از سوى ما و (براى) بهرهمندى تا زمانى. 45 و چون به آنان گويند كه از آنچه پيش رو و آنچه پشت سرتان است پروا كنيد باشد كه بر شما بخشايش آورند (رو مىگردانند). 46 و هيچ نشانهاى از نشانههاى پروردگارشان به آنان نرسيد مگر كه از آن رويگردان بودند. 47 و چون به آنان بگويند كه از آنچه خداوند روزيتان كرده است ببخشيد، كافران به مؤمنان مىگويند: آيا به كسى خوراك دهيم كه اگر خداوند مىخواست بدو خوراك مىداد؟ شما جز در گمراهى آشكارى به سر نمىبريد. 48 و مىگويند: اگر راست مىگوييد اين وعده كى مىرسد؟ 49 چشم به راه چيزى جز بانگى يگانه (و آسمانى) نيستند تا در حالى كه (با هم) مىستيزند آنان را فرو گيرد. 50 آنگاه ديگر نه مىتوانند وصيتى كنند و نه به سوى خاندانشان باز گردند. 51 و در صور دميده مىشود كه ناگاه آنان از گورها به سوى پروردگارشان مىشتابند. 52 مىگويند: واى بر ما چه كسى ما را از خوابگاههامان برانگيخت؟ اين همان است كه (خداوند) بخشنده وعده كرده است و پيامبران درست گفتهاند. 53 (آغاز رستاخيز) جز بانگى يگانه (و آسمانى) نخواهد بود كه ناگاه آنان همه در نزد ما حاضر آورده مىشوند. 54 پس در آن روز به كسى هيچ ستمى نخواهد شد و شما را جز (براى) آنچه مىكرديد كيفر نمىدهند. [1]. حمل: برداشتن، بردن، بار كردن، انگاشتن، باردار شدن- فرهنگ تازى به پارسى، ص 293.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 443