نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 461
22 آيا كسى كه خداوند دلش را براى اسلام گشاده داشته است و او از پروردگار خويش با خود فروغى دارد (چون سنگدلان بىفروغ است)؟ بنابراين واى بر سختدلان در ياد خداوند! آنان در گمراهى آشكارند. 23 خداوند است كه بهترين گفتار را (به گونه) كتابى (با آياتى) همانند دوگانه [1] (يعنى مكرّر) فرو فرستاده است؛ پوستهاى آنان كه از پروردگار خويش مىهراسند از آن به لرزه مىافتد سپس با ياد خداوند پوستها و دلهاشان نرم مىشود؛ اين رهنمود خداوند است كه با آن هر كه را بخواهد راهنمايى مىكند و هر كه را گمراه گذارد رهنمونى نخواهد داشت. 24 پس آيا كسى كه در روز رستخيز با چهره، گزند عذاب را از خود دور مىكند (با آن كس كه امان يافته برابر است)؟ و به ستمگران گفته مىشود كه آنچه را انجام مىداديد (اكنون) بچشيد! 25 كسانى كه پيش از آنان بودند (پيامبران را) دروغگو شمردند آنگاه عذاب از جايى كه در نمىيافتند به سراغشان آمد. 26 آنگاه خداوند در زندگانى اين جهان به آنان خوارى چشانيد و اگر مىدانستند عذاب جهان واپسين بزرگتر است. 27 و در اين قرآن براى مردم از هرگونه مثلى آوردهايم باشد كه پند گيرند. 28 ... قرآن عربى [2] بىكژى، باشد كه پرهيزگارى ورزند. 29 خداوند به مردى (برده) مثل مىزند كه چند ارباب ناسازگار [3] در (مالكيت) او شريكند و مردى (برده) كه فرمانبر يك تن است؛ آيا اين دو در مثل برابرند؟ سپاس خداوند را، امّا بيشتر آنان نمىدانند. 30 بىگمان تو خواهى مرد و آنان نيز مىميرند. 31 سپس در روز رستخيز نزد پروردگارتان با هم مىستيزيد. [1]. به يادداشت شماره 3، در ص 266 رجوع فرماييد. [2]. يا: فصيح و روشن. [3]. تشاكس: با هم بدخويى كردن، ناهمتايى كردن- مصادر اللغة، ص 401.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 461