نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 464
48 و بدىهاى كارهايى كه انجام دادهاند براى آنان آشكار مىگردد و (سزاى) آنچه به ريشخند مىگرفتند آنان را فرا مىگيرد. 49 و چون به آدمى گزندى مىرسد ما را مىخواند؛ سپس هنگامى كه از خويش نعمتى بدو دهيم مىگويد: جز اين نيست كه (آن نعمت) براى دانشى (كه داشتهام) به من داده شده است (چنين نيست) بلكه يك آزمون است امّا بيشتر آنان نمىدانند. 50 به يقين پيشينيان آنان (نيز) همين را گفتند امّا آنچه مىكردند [1] سودى براى آنان نداشت. 51 پس بدىهاى كارهايى كه كردند [2] به آنان رسيد و به زودى به ستمگران ايشان بدىهاى كارهايى كه كردند [3] خواهد رسيد و آنان به ستوه آورنده (ى خداوند) نيستند. 52 آيا ندانستهاند كه خداوند براى هر كس كه بخواهد روزى را فراخ يا تنگ مىدارد، بىگمان در اين نشانههايى است براى گروهى كه ايمان دارند. 53 بگو: اى بندگان من كه با خويش گزافكارى كردهايد! از بخشايش خداوند نااميد نباشيد كه خداوند همه گناهان را مىآمرزد؛ بىگمان اوست كه آمرزنده بخشاينده است. 54 و پيش از آنكه عذاب به شما دررسد و ديگر يارى نيابيد به سوى پروردگارتان باز گرديد و در برابر (فرمان) او گردن نهيد. 55 و پيش از آنكه ناگهان و بىآنكه دريابيد عذاب شما را فراگيرد از بهترين چيزى كه از پروردگارتان به سوى شما فرو فرستاده شده است، پيروى كنيد. 56 (و پيش از آن) كه كسى بگويد: اى دريغا از آنچه درباره خداوند كوتاهى كردم و بىگمان از ريشخندكنندگان بودم. (1، 2، 3). در اصل: به دست آوردند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 464