نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 466
68 و در صور دميده مىشود آنگاه هر كس در آسمانها و در زمين است بيهوش مىگردد- جز آن كس كه خدا بخواهد- سپس بار ديگر در آن مىدمند كه ناگاه آنان برمىخيزند [1]، به انتظار مىمانند. 69 و زمين (رستخيز) به نور پروردگارش تابناك مىگردد و كارنامه (ها) برنهاده مىشود و پيامبران و گواهان را مىآورند و ميان آنان به حقّ داورى مىكنند و بر آنان ستم نخواهد رفت. 70 و به هر كس (جزاى) آنچه كرده است تمام داده خواهد شد و او [2] به آنچه مىكنند داناتر است. 71 و آنان را كه كفر ورزيدند دستهدسته به سوى دوزخ گسيل مىكنند تا چون به آن رسند درهاى آن گشوده شود و نگهبانان آن به آنها بگويند: آيا پيامبرانى از ميان خودتان نيامده بودند كه آيات پروردگارتان را بر شما مىخواندند و شما را به ديدار امروزتان هشدار مىدادند؟ مىگويند: چرا امّا (ديگر) فرمان عذاب بر كافران به حقيقت پيوسته است. 72 گفته مىشود: از درهاى دوزخ درآييد كه در آن جاودانيد پس جايگاه كبرورزان، بد جايگاهى است. 73 و آنان را كه از پروردگارشان پروا كردند دستهدسته به سوى بهشت گسيل مىكنند تا چون به آن رسند و درهاى آن گشوده شود و نگهبانان آن به آنان بگويند: درود بر شما، خوش آمديد، جاودانه در آن درآييد. [3] 74 و مىگويند: سپاس خداوند را كه وعده خود را بر ما راست گرداند و اين سرزمين را به ما به ميراث داد، هر جاى بهشت كه بخواهيم جاى مىگيريم و پاداش اهل كردار، نيكوست. [1]. در اصل: ناگاه آنان برخاستگانند كه به انتظار مىمانند. [2]. يعنى: خداوند. [3]. مؤلف الميزان، مىنويسد: «لم يذكر جواب اذا فى الآيه، اشارة الى انّه امر فوق ما يوصف و وراء ما يقدر يقدر»- چاپ بيروت، ج 17، ص 297.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 466