نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 516
5 و اگر آنها شكيبايى مىورزيدند تا تو خود به نزد آنان برون آيى براى آنها بهتر مىبود و خداوند آمرزندهاى بخشاينده است. 6 اى مؤمنان! اگر بزهكارى برايتان خبرى آورد بررسى كنيد مبادا نادانسته به گروهى زيان رسانيد، آنگاه از آنچه كردهايد پشيمان گرديد. 7 و بدانيد كه فرستاده خداوند در ميان شماست، اگر در بسيارى از كارها از شما پيروى كند به سختى مىافتيد امّا خداوند ايمان را در نظر شما محبوب ساخت و آن را در دلهاى شما آراست و كفر و بزهكارى و سركشى را در نظر شما ناپسند گردانيد؛ آنانند كه راهدانند ... [1] 8 ... به بخشش و نعمتى از سوى خداوند؛ و خداوند دانايى فرزانه است. 9 و اگر دو دسته از مؤمنان جنگ كنند، ميان آنان را آشتى دهيد پس اگر يكى از آن دو بر ديگرى ستم كرد با آن كس كه ستم مىكند جنگ كنيد تا به فرمان خداوند باز گردد و چون بازگشت، ميان آن دو با دادگرى آشتى دهيد و دادگرى ورزيد كه خداوند دادگران را دوست مىدارد. 10 جز اين نيست كه مؤمنان برادرند، پس ميان برادرانتان را آشتى دهيد و از خداوند پروا كنيد باشد كه بر شما بخشايش آورند. 11 اى مؤمنان! هيچ گروهى گروه ديگر را به ريشخند نگيرد، بسا آنان از اينان بهتر باشند؛ و نه زنانى زنانى ديگر را، بسا آنان از اينان بهتر باشند و از يكديگر عيبجويى مكنيد و (همديگر را) با لقبهاى ناپسند مخوانيد! پس از ايمان، بزهكارى نامگذارى ناپسندى است و آنان كه (از اين كارها) بازنگردند ستمكارند. [2] [1]. راشد: رهدان، راهبين- فرهنگ تازى به پارسى، ص 345. [2]. در اصل: پس آنانند كه ستمكارند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 516