نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 515
29 محمد، پيامبر خداوند است و آنان كه با وىاند، بر كافران سختگير، ميان خويش مهربانند؛ آنان را در حال ركوع و سجود مىبينى كه بخشش و خشنودىيى از خداوند را خواستارند؛ نشان (ايمان) آنان در چهرههايشان از اثر سجود، نمايان است، داستان آنان در تورات همين است و داستان آنان در انجيل مانند كشتهاى است كه جوانهاش را برآورد و آن را نيرومند گرداند و ستبر شود و بر ساقههايش راست ايستد، به گونهاى كه دهقانان را به شگفتى آورد تا كافران را با آنها به خشم انگيزد، خداوند به كسانى از آنان كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته كردهاند نويد [1] آمرزش و پاداشى سترگ داده است. سوره حجرات [11]* مدنى، 18 آيه به نام خداوند بخشنده بخشاينده 1 اى مؤمنان! از خداوند و پيامبرش پيش نيفتيد و از خداوند پروا كنيد كه خداوند شنوايى داناست. 2 اى مؤمنان! صدايتان را از صداى پيامبر فراتر نبريد و در گفتار با او بلند سخن مگوييد چنان كه با يكديگر بلند سخن مىگوييد؛ مبادا كردارهايتان بىآنكه خود دريابيد تباه گردد. 3 بىگمان خداوند دلهاى كسانى كه صدايشان را نزد فرستاده خداوند فرو مىدارند، براى پرهيزگارى آزموده است؛ آنان آمرزش و پاداشى سترگ خواهند داشت. 4 به راستى آنان كه تو را از پشت (در) اتاقها [2] صدا مىزنند، بيشترشان خرد نمىورزند. [3] [1]. وعده: نويد- فرهنگ عربى در فارسى معاصر، ص 247. [11]*. حجرات (جمع حجره): سراچهها، اتاقها. [2]. برابر كلمه «حجره» در فارسى قديم، «سرايچه» است (- المستخلص، ص 209) اما در زبان معيار امروز، معادل حجره، كلمه تركى «اتاق» است و ما همان را به كار مىبريم. [3]. يا: بىخردند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 515