نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 570
40 نه، سوگند [1] به پروردگار خاوران و باختران ما توانمنديم، 41 كه بهتر از آنان را جايگزين گردانيم و ما وامانده نيستيم. 42 پس آنان را واگذار كه ياوه گويند [2] و به بازى (و بازيچه اين جهان) پردازند تا آن روز را كه به آنان وعده مىدهند ببينند. 43 روزى كه از گورها شتابان برآيند گويى به سوى نشانهاى نصب شده مىشتابند. 44 در حالى كه ديدگانشان (از شرم و ترس) بر زمين دوخته، (گردى از) خوارى (سراپاى) آنان را پوشانده است. اين روزى است كه به آنان وعده مىدادند. سوره نوح [11]* مكّى، 28 آيه به نام خداوند بخشنده بخشاينده 1 ما نوح را به سوى قوم وى فرستاديم (و گفتيم) كه قومت را پيش از آنكه عذابى دردناك به آنان برسد، بيم بده. 2 گفت: اى قوم من! من براى شما بيمدهندهاى آشكارم، 3 كه خداوند را بپرستيد و از او پروا كنيد و از من فرمان بريد. 4 تا (خداوند) برخى از گناهانتان را بيامرزد و (مرگ) شما را تا زمانى معيّن، پس افكند كه اجل خداوندى- اگر مىدانستيد- چون در رسد پس افكنده نمىشود. 5 گفت: پروردگارا من شب و روز، قوم خود را (به خداپرستى) فرا خواندم. 6 و فراخوان من جز به گريز آنان نيفزود. 7 و من هرگاه آنان را فرا خواندم تا بيامرزيشان، انگشت در گوش نهادند و جامه بر سر كشيدند [3] و (در كفر) پاى فشردند و سخت گردنفرازى ورزيدند. 8 سپس آنان را با نداى بلند فرا خواندم. 9 باز آشكار به آنان گفتم و (نيز) يكسره پنهان به ايشان گفتم. 10 و گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهيد كه او بسيار آمرزنده است. [1]. در اصل: سوگند نمىخورم. [2]. در اصل: تا (در ياوهگويى) فرو روند. [11]*. نوح (ع): نام يكى از پنج پيامبر اولوا العزم. [3]. در اصل: انگشتهاشان را در گوشهايشان نهادند و جامههاشان را بر سر كشيدند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 570