نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 572
سوره جنّ [11]* مكّى، 28 آيه به نام خداوند بخشنده بخشاينده 1 بگو: به من وحى شده است كه دستهاى از پريان (به قرآن) گوش فراداشتهاند آنگاه گفتهاند: ما قرآنى شگفتانگيز را شنيدهايم. 2 كه به سوى راهدانى [1] رهنمون مىگردد، بنابراين به آن ايمان آوردهايم و هيچگاه كسى را براى پروردگارمان شريك نخواهيم آورد. 3 و اينكه جايگاه پروردگارمان والاست هرگز همسر و فرزندى نگزيده است. 4 و اينكه (فردى) نادان (از) ما درباره خداوند سخنانى پريشان مىگفت. 5 و ما مىپنداشتيم كه هيچگاه آدميان و پريان بر خداوند دروغى نمىبندند. 6 و اينكه مردانى از آدميان به مردانى از پريان پناه مىبردند از اين رو بر تباهكارى [2] آنان (مى) افزودند. 7 و اينكه آنان گمان مىكردند- چنان كه شما گمان مىكنيد- كه خداوند هرگز كسى را به پيامبرى برنمىانگيزد. 8 و اينكه ما آسمان را وارسيديم و آن را پر از نگهبانان توانمند و شهابها يافتيم. 9 و اينكه ما در نشستنگاههايى از آن براى شنيدن مىنشستيم اما اكنون هر كس گوش فرا دارد شهابى را در كمين خود مىيابد. 10 و اينكه ما درنمىيابيم كه آيا براى كسانى كه در زميناند بدى خواسته شده يا پروردگارشان براى آنان رهيافتى [3] خواسته است. 11 و اينكه برخى از ما شايستهاند و برخى جز آنند؛ ما دستههايى بر راههاى گونهگونيم. 12 و اينكه ما مىدانستيم كه هرگز خداوند را در زمين به ستوه نمىآوريم و هرگز او را با گريز (خود) به ستوه نمىآوريم. 13 و اينكه ما چون رهنمود را شنيديم بدان ايمان آورديم پس هر كس به پروردگارش ايمان آورد از هيچ كاستى و ستمى نمىهراسد. [11]*. جن: پرى- فرهنگ تازى به پارسى، ص 257. [1]. رشد: راهدانى- همان، ص 354. [2]. رهقا: آمدن به ناشايستهها يعنى تباهى كردن- لسان التنزيل، ص 294. [3]. رشد: راه يافتگى، راهدانى، كاردانى- فرهنگ تازى به پارسى، ص 354.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 572