ترجمه قرآن - گرمارودى، سيد على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 584

16 آنگاه كه پروردگارش او را در سرزمين پاك «طوى» فرا خواند،
17 (فرمود:) به سوى فرعون برو كه او سركشى كرده است.
18 (به او) بگو: آيا سر آن دارى كه پاكيزگى يابى؟
19 و تو را به سوى پروردگارت رهنمايى كنم تا خداترس گردى؟
20 پس به او آن بزرگ‌ترين معجزه را نشان داد،
21 اما او دروغ انگاشت و سرپيچى كرد،
22 سپس پشت كرد در حالى كه (به رويارويى) مى‌كوشيد، [1]
23 آنگاه (همه را) گرد آورد و فرا خواند،
24 و گفت: من پروردگار برتر شمايم،
25 خداوند هم او را به عقوبت جهان بازپسين و نخستين، فرو گرفت.
26 بى‌گمان در اين (داستان)، براى آن كس كه خداترس باشد، عبرتى است.
27 آيا آفرينش شما سخت‌تر است يا آسمان كه آن را بنا نهاد؟
28 بام آن را برافراخت و آن را سامان بخشيد.
29 و شبش را تيره كرد و روزش را برآورد.
30 و پس از آن زمين را گسترانيد،
31 از آن، آب و (گياه) چراگاهش را برون كشيد،
32 و كوه‌ها را بر جاى فرو كوفت،
33 براى بهره‌ورى شما و چارپايان شما،
34 پس چون آن هنگامه [2] بزرگ‌تر فرا رسد،
35 روزى كه انسان آنچه كوشيده است، به ياد مى‌آورد،
36 و دوزخ را براى هر كه مى‌نگرد، آشكار مى‌سازند،
37 اما آنكه سركشى كرده باشد،
38 و زندگى اين جهان را برگزيده باشد،
39 تنها دوزخ جايگاه اوست.
40 و اما آنكه از ايستادن در پيشگاه پروردگارش پروا كرده و روان خود را از خواهش (ناروا) بازداشته باشد؛
41 تنها بهشت جايگاه اوست.
42 از تو از برپا شدن رستخيز مى‌پرسند كه چه هنگام است؟
43 تو كجا و يادكرد آن؟
44 منتهاى (دانش) آن با پروردگار توست.
45 تو تنها به كسى كه از آن مى‌ترسد، هشدار مى‌دهى.
46 آنان روزى كه آن را ببينند، چنان است كه (در دنيا) جز در پايان روزى يا نيمروزى درنگ نكرده بوده‌اند.
سوره عبس [11]* مكّى، 42 آيه‌

[1]. ثم ادبر اى ترك موسى و انقلب يسعى فى مكايدته- عبده، تفسير جزء عمّ، چاپ مصر، 1322 ه. ق، ص 12.
[2]. طامه: هنگامه- قرآن با ترجمه و تفسير، ترجمه شيخ الهند مولانا محمود الحسن، چاپ 1345، افغانستان، ج 6، ص 933/ يعنى رستخيز.
[11]*. عبس: روى ترش كرد، چهره درهم كشيد.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 584

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست