(155) پس به سبب پيمانشكنىشان، و اينكه به آيات خدا كفر ورزيدند و پيامبران را به ناحق كشتند و گفتند: دلهاى ما [از درك حقّ] در غلاف است- [نه] بلكه به سبب كفرشان خدا بر دلهايشان مهر زده است كه جز اندكى ايمان نمىآورند-، (156) و به سبب كفرشان و تهمت بزرگى كه به مريم زدند، [مستحقّ مجازات شدند]. (157) و [نيز براى] اينكه گفتند: ما مسيح، عيسى پسر مريم، پيامبر خدا را كشتيم؛ درحالىكه او را نكشتند و به دارش نزدند، ولى امر بر آنان مشتبه شد؛ و كسانى كه دربارهاش اختلاف كردند، قطعا در مورد او در شكّى [عميق] هستند و هيچ گونه علمى به او ندارند، و تنها از گمان پيروى مىكنند، و يقينا او را نكشتند. (158) بلكه خدا او را به سوى خود بالا برد، و خدا عزّتمند و حكيم است. (159) و از اهل كتاب هيچكس نيست مگر اينكه پيش از مرگش حتما به او ايمان مىآورد، و او روز قيامت بر آنان گواه خواهد بود. (160) پس به سبب ظلمى [بزرگ] كه از يهوديان سرزد، و اينكه [مردم را] بسيار از راه خدا باز داشتند، چيزهاى دلپسندى را كه برايشان حلال بود، بر آنان حرام كرديم. (161) و [همچنين] به سبب اينكه ربا مىگرفتند، درحالىكه از آن نهى شده بودند، و اينكه اموال مردم را به ناحق مىخوردند. و ما براى كافرانشان عذابى دردناك آماده كردهايم. (162) ليكن كسانى از آنان كه در علم راسخند، و مؤمنان، به آنچه به سوى تو نازل شده و آنچه پيش از تو نازل گرديده است ايمان دارند؛ به ويژه برپا دارندگان نماز و پرداختكنندگان زكات و ايمان آورندگان به خدا و روز واپسين. اينانند كه به زودى اجرى بزرگ به آنان خواهيم داد.