(158) آيا [براى پذيرش حقّ] فقط انتظار اين را دارند كه فرشتگان به سراغشان بيايند، يا پروردگار تو بيايد، يا بعضى از نشانههاى پروردگارت فرا رسد؟ روزى كه بعضى از نشانههاى پروردگارت فرا رسد، كسانى كه قبلا ايمان نياورده يا در [مدّت] ايمانشان كار خيرى انجام ندادهاند، ايمان آورند نشان سودى برايشان نخواهد داشت. بگو: منتظر باشيد كه ما هم منتظريم. (159) كسانى كه دين خود را پراكنده كردند و گروهگروه شدند، تو نسبت به آنان هيچ مسئوليّتى ندارى. كارشان فقط با خداست، سپس آنان را از آنچه انجام مىدادند با خبر خواهد ساخت. (160) هركس كار نيكو بياورد، ده برابر آن [پاداش] دارد؛ و هركس كار بد بياورد، جز مانند آن سزا نمىبيند، و به آنان ستم نمىشود. (161) بگو: بىترديد، پروردگارم مرا به راهى راست هدايت كرده است: دينى استوار، آيين ابراهيم كه حقگرا بود و از مشركان نبود. (162) بگو: همانا نماز و [ديگر] عبادات من، و زندگى و مرگ من براى خدا پروردگار جهانيان است؛ (163) همو كه شريكى ندارد؛ و به اين فرمان يافتهام، و من اوّلين تسليم شدگانم. (164) بگو: آيا جز خدا صاحب اختيارى بجويم، با اينكه او صاحب اختيار همه چيز است؟ و هيچكس جز به زيان خود [گناهى] مرتكب نمىشود، و هيچ گناهكارى بار گناه ديگرى را برنمىدارد. سپس بازگشت شما فقط به سوى پروردگارتان خواهد بود، آنگاه شما را از آنچه در آن اختلاف مىكرديد باخبر خواهد ساخت. (165) و اوست آنكه شما را در زمين جانشين [ديگران] قرار داد، و بعضى از شما را [در امكانات زندگى] بر بعضى ديگر به درجاتى بالا برد، تا در مورد آنچه به شما داده است امتحانتان كند. همانا پروردگار تو كيفرش سريع، و همو بسيار آمرزنده و مهربان است.