(87) آنان راضى شدهاند كه با بازماندگان [از جهاد] باشند، و بر دلهايشان مهر نهاده شده است، از اين رو نمىفهمند. (88) ولى پيامبر و كسانى كه با او ايمان آوردهاند، با نيروهاى مالى و بدنى خود جهاد كردهاند. خوبىها فقط براى اينان است، و اينانند كه ظفرمندند. (89) خدا براى آنان باغهايى آماده كرده است كه از زير [درختان] آنها نهرها روان است، و جاودانه در آنها خواهند بود. اين همان كاميابى بزرگ است. (90) و عذرتراشان باديهنشين آمدند تا به آنان اجازه [ترك جهاد] داده شود. و كسانى كه به خدا و پيامبر او دروغ گفتند [برجاى] نشستند. به زودى به كسانى از آنان كه كفر ورزيدهاند عذابى دردناك خواهد رسيد. (91) بر ضعيفان و بيماران و كسانى كه چيزى نمىيابند تا [در راه جهاد] خرج كنند گناهى نيست [كه به جهاد نروند]، به شرط اينكه براى خدا و پيامبرش خيرخواهى كنند. بر نيكوكاران هيچ راهى [براى مؤاخذه] نيست، و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (92) و نيز گناهى نيست بر كسانى كه وقتى نزد تو آمدند تا آنان را [براى جهاد بر مركبى] سوار كنى، گفتى: مركبى نمىيابم تا شما را بر آن سوار كنم، و آنان برگشتند درحالىكه از اندوه اينكه چيزى نمىيابند تا [در راه جهاد] خرج كنند، چشمانشان از اشك لبريز بود. (93) راه [مؤاخذه] فقط بر كسانى است كه با اينكه توانگرند از تو اجازه [ترك جهاد] مىخواهند. آنان راضى شدهاند كه با بازماندگان باشند، و خدا بر دلهايشان مهر نهاده است، ازاينرو آگاهى ندارند.