(94) هنگامى كه [از تبوك] به سوى آنان باز گرديد براى شما عذر مىآورند. بگو: عذر نياوريد، كه ما هرگز از شما باور نمىكنيم. خدا ما را از اخبار شما آگاه كرده است، و به زودى خدا و پيامبرش عمل شما را خواهند ديد [كه آيا توبه مىكنيد يا نه؟] سپس به سوى داناى نهان و آشكار باز گردانده مىشويد، و از آنچه مىكرديد به شما خبر مىدهد. (95) به زودى، هنگامى كه به سويشان بازگشتيد، براى شما به خدا سوگند مىخورند كه از آنان چشمپوشى كنيد؛ پس، از آنان روى بگردانيد، زيرا آنان مجسّمه پليدىاند، و به سزاى آنچه مرتكب مىشوند جايگاهشان جهنّم خواهد بود. (96) براى شما سوگند مىخورند كه از آنان راضى شويد. پس اگر شما هم از آنان راضى شويد، [خدا راضى نمىشود،] زيرا خدا از مردم نافرمان راضى نخواهد شد. (97) باديهنشينان عرب، كفر و نفاقشان بيشتر است، و سزاوارترند كه حدود آنچه را خدا بر پيامبرش نازل كرده است ندانند؛ و خدا دانا و حكيم است. (98) و بعضى از آن باديهنشينان آنچه را انفاق مىكنند خسارت مىشمرند، و براى شما حوادث بد را انتظار مىبرند. حادثه بد بر آنان باد؛ و خدا شنوا و داناست. (99) و بعضى ديگر از باديهنشينان به خدا و روز واپسين ايمان دارند، و آنچه را انفاق مىكنند مايه تقرّب نزد خدا و موجب دعاى پيامبر مىدانند. آگاه باشيد كه اين وسيله تقرّبى براى آنان است. به زودى خدا آنان را به رحمت خود درمىآورد. بىترديد، خدا بسيار آمرزنده و مهربان است.