(107) و [گروهى ديگر از منافقان] كسانىاند كه براى زيان رساندن و كفر ورزيدن و تفرقه افكندن ميان مؤمنان و درست كردن پايگاه براى كسى كه پيشتر با خدا و پيامبر او به جنگ برخاسته بود، مسجدى برپا كردند؛ و آنان حتما سوگند خواهند خورد كه ما جز نيكى قصدى نداشتيم. و خدا گواهى مىدهد كه آنان قطعا دروغگو هستند. (108) هرگز در آن مسجد به نماز نايست. به يقين، مسجدى كه از اوّلين روز براساس تقوا بنا شده، سزاوارتر است كه در آن به نماز بايستى. در آن، كسانى هستند كه دوست دارند پاكيزگى جويند، و خدا كسانى را كه خواهان پاكيزگىاند دوست مىدارد. (109) آيا كسى كه بناى [كار] خود را براساس پروا داشتن از خدا و خشنودى او نهاده بهتر است يا كسى كه بناى خود را بر لبه سيلگاهى كه آب زير آن را برده و فرو ريختنى است پىريزى كرده و با آن در آتش جهنّم سقوط كرده است؟ و خدا گروه ستمكاران را هدايت نمىكند. (110) بنايى كه منافقان ساختهاند، همواره باعث نوعى تزلزل و اضطراب در دلهايشان است، مگر اينكه دلهايشان پارهپاره شود [و بميرند]؛ و خدا دانا و حكيم است. (111) بىترديد، خدا از مؤمنان نيروهاى بدنى و مالىشان را خريده است در برابر اينكه بهشت براى آنان باشد. آنان در راه خدا پيكار مىكنند و مىكشند و كشته مىشوند. اين به عنوان وعده حقّى است بر خدا در تورات و انجيل و قرآن. و چه كسى از خدا به عهد خود وفادارتر است؟ پس به معامله [پرسود] خود كه كردهايد شادمان باشيد، و اين همان كاميابى بزرگ است.