(54) و اگر براى هركسى كه ستم كرده است، آنچه در زمين است مىبود، قطعا آن را براى بازخريد خود [از عذاب] مىداد. و چون عذاب را ببينند، پشيمانى خود را پنهان مىدارند [تا سرزنش نشوند]، و ميان آنان به عدالت داورى مىشود و بر آنان ستم نمىرود. (55) آگاه باشيد كه آنچه در آسمانها و زمين است فقط از آن خداست. آگاه باشيد كه وعده خدا حق است ولى بيشترشان نمىدانند. (56) او حيات مىدهد و مىميراند، و فقط به سوى او باز گردانده مىشويد. (57) اى مردم، به يقين، براى شما از سوى پروردگارتان پندى، و درمانى براى آنچه در سينههاى شماست، و هدايت و رحمتى براى مؤمنان آمده است. (58) بگو: تنها به فضل و رحمت خدا، آرى تنها به همين بايد شاد باشند، كه اين از آنچه گرد مىآورند بهتر است. (59) بگو: به من خبر دهيد، روزىهايى را كه خدا براى شما نازل كرده و شما بعضى از آنها را [مانند بحيره و سائبه و وصيله و حام] حرام و بعضى را حلال كردهايد، بگو: آيا خدا به شما اجازه داده است يا بر خدا دروغ مىبنديد؟ (60) و روز قيامت كسانى كه بر خدا دروغ مىبندند، [درباره كيفرشان] چه گمان دارند؟ بىترديد، خدا داراى بخششى [عظيم] بر مردم است، ولى بيشترشان سپاسگزارى نمىكنند. (61) و تو در هيچ كارى نيستى و از سوى او هيچ بخشى از قرآن را نمىخوانى و هيچ كارى نمىكنيد مگر اينكه وقتى وارد آن مىشويد ما بر شما گواهيم؛ و هموزن ذرّهاى، نه در زمين و نه در آسمان از پروردگار تو پنهان نيست، و نه كوچكتر از آن و نه بزرگتر از آن چيزى نيست، مگر اينكه در كتابى روشن (لوح محفوظ) ثبت شده است.