(6) و آنان به جاى [درخواست] رحمت، [به تمسخر] شتاب در عذاب را از تو مىخواهند، درحالىكه پيش از آنان عقوبتهاى عبرتانگيز [بر طغيانگران] واقع شده است. و به راستى پروردگار تو بر مردم- با وجود ستمشان- داراى آمرزش است، و قطعا پروردگار تو سخت كيفر نيز هست. (7) و كسانى كه كفر ورزيدهاند مىگويند: چرا بر او معجزهاى از پروردگارش نازل نشده است؟ جز اين نيست كه تو اخطار كنندهاى، و براى هر قومى رهبرى است. (8) خداست كه [اوصاف] آنچه را كه هر مادهاى بدان باردار مىشود مىداند، و آنچه را كه رحمها كم مىكنند و آنچه را كه مىافزايند [نيز مىداند]، و هر چيزى نزد او اندازهاى دارد. (9) داناى نهان و آشكار، و بزرگ و بلند مرتبه است. (10) [براى او] يكسان است؛ كسى از شما كه سخنش را نهان دارد و كسى كه آن را آشكار سازد، و كسى كه در شب پنهان شود و [كسى كه] در روز راه بپيمايد. (11) براى انسان فرشتگانى است پىدرپى كه او را به فرمان خدا از پيش رو و پشت سرش حفظ مىكنند. بىترديد، خدا وضع قومى را تغيير نمىدهد مگر اينكه آنان رفتار خود را تغيير دهند. و هرگاه خدا براى قومى [به سبب گناهانشان] بديى بخواهد، هيچ چيز مانع آن نخواهد بود، و جز او كارسازى نخواهند داشت. (12) اوست آنكه برق را كه هم مايه ترس است و هم مايه اميد، به شما مىنماياند، و ابرهاى گرانبار را پديد مىآورد. (13) و رعد، با ستايش او و فرشتگان از ترس او، وى را تسبيح مىگويند؛ و خدا صاعقهها را مىفرستد و هركه را بخواهد مورد اصابت آن قرار مىدهد؛ و آنان درباره خدا با اينكه كيفرش سخت است مجادله مىكنند.