(14) خواندن راستين فقط خواندن خداست، و معبودانى كه [مشركان] بجز خدا مىخوانند، به هيچ وجه آنان را اجابت نمىكنند، مگر مانند كسى كه دو دستش را به سوى آب بگشايد [و از آن بخواهد] كه به دهانش برسد، در حالى كه آب هرگز به دهانش نخواهد رسيد. و خواندن اين كافران جز در گمراهى نيست. (15) و آنچه در آسمانها و زمين است، با سايههايشان، بامدادان و شامگاهان، خواه و ناخواه فقط براى خدا سجده مىكنند. (16) بگو: خداوندگار آسمانها و زمين كيست؟ بگو: خداست. بگو: پس آيا جز او معبودانى انتخاب كردهايد كه مالك هيچ سود و زيانى براى خود نيستند؟ بگو: آيا نابينا و بينا يكسانند؟ يا تاريكىها و روشنايى برابرند؟ يا براى خدا شريكانى قرار دادهاند كه مانند آفرينش او آفريدهاند و در نتيجه اين دو آفرينش بر آنان مشتبه شده است؟ بگو: خداست كه آفريننده هر چيزى است، و اوست آن يگانه قهّار. (17) [خدا] از آسمان، آبى فروفرستاده است و رودهايى به قدر گنجايش خود جارى شدهاند، و سيلاب، كفى برآمده با خود برداشته است؛ و از فلزّاتى كه براى به دست آوردن زيور يا متاعى، در آتش مىگدازند نيز كفى مانند آن پديد مىآيد. خدا حقّ و باطل را اينگونه مثل مىزند. امّا آن كف به كنارى مىرود و محو مىشود، و امّا آنچه براى مردم سودمند است در زمين باقى مىماند. خدا، اينگونه مثلهاى گوناگون مىزند. (18) كسانى كه دعوت پروردگارشان را اجابت كردهاند نيكوترين پاداش را خواهند داشت، و كسانى كه دعوت او را اجابت نكردهاند اگر همه آنچه در زمين است و مانند آن را با آن داشته باشند، [در قيامت] آن را براى رهايى خود از عذاب خواهند داد. اينان حسابى سخت خواهند داشت و جايگاهشان جهنّم است و چه بد استراحتگاهى است!