(43) و كسانى كه كفر ورزيدهاند مىگويند: تو فرستاده [خدا] نيستى. بگو: كافى است كه خدا و آنكس كه علم كتاب نزد اوست، ميان من و شما گواه باشد. سوره ابراهيم به نام خداوند گسترده رحمت و مهربان (1) الف، لام، را. [اين] كتابى است كه آن را به سوى تو نازل كرديم تا مردم را به اذن پروردگارشان، از تاريكىها به سوى نور بيرون آورى؛ به راه آن [خداى] عزّتمند ستوده. (2) خدايى كه آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آن او است، و واى بر كافران از عذابى سخت! (3) همانان كه زندگى دنيا را بر آخرت برترى مىدهند و [مردم را] از راه خدا بازمىدارند و براى آن كجى مىخواهند. اينان در گمراهى دور و درازى قرار دارند. (4) و هيچ پيامبرى را نفرستاديم مگر به زبان قومش، تا [بتواند پيامش را] براى آنان بيان كند. پس خدا هركه را بخواهد گمراه و هركه را بخواهد هدايت مىكند، و اوست آن عزّتمند حكيم. (5) و همانا موسى را با معجزات خود فرستاديم [و به او گفتيم] كه قوم خود را از تاريكىها به سوى نور بيرون بياور، و روزهاى [قهر و مهر] خدا را به آنان يادآورى كن. بىترديد، در آنها براى هر صبر پيشه سپاسگزارى نشانههايى [بيدار كننده] است.