(170) و چون به آنان گفته شود: از آنچه خدا نازل كرده است پيروى كنيد، مىگويند: [نه،] بلكه از آيينى كه پدران خود را بر آن يافتهايم پيروى مىكنيم. آيا [در هر حال از پدرانشان پيروى مىكنند،] هرچند پدرانشان چيزى را درك نمىكردند و هدايت نيافته بودند؟. (171) و مثل كسانى كه كفر ورزيدهاند، [در عدم درك حقايق] مانند اين است كه كسى بر حيوانى بانگ زند كه چيزى جز صدا و ندايى نمىشنود. [آنان] كر و لال و كورند، از اين رو عقل خود را به كار نمىگيرند. (172) اى كسانى كه ايمان آوردهايد، از خوردنىهاى دلپذير كه به شما عطا كردهايم بخوريد، و خدا را سپاسگزارى كنيد اگر تنها او را مىپرستيد. (173) او فقط مردار و خون و گوشت خوك و آنچه را كه [هنگام ذبح يا نحر آن] نام غير خدا بر آن برده شود بر شما حرام كرده است. ولى هركس [به خوردن اينها] ناچار شود، درحالىكه ستمكار نباشد و [از حدّ ضرورت] تجاوز نكند بر او گناهى نيست. بىترديد، خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (174) بىترديد، كسانى كه آنچه را خدا از كتاب نازل كرده است كتمان مىكنند و در برابر آن بهايى اندك دريافت مىدارند، اينان در شكمهايشان چيزى جز آتش جاى نمىدهند، و روز قيامت خدا با آنان سخن نمىگويد و [از آلودگىها] پاكيزهشان نمىكند، و برايشان عذابى دردآور خواهد بود. (175) اينان كسانىاند كه گمراهى را به بهاى هدايت، و عذاب را به بهاى آمرزش خريدهاند. راستى چهقدر بر آتش [دوزخ] صبر دارند! (176) اين بدان سبب است كه خدا اين كتاب (تورات) را به حق نازل كرده است، و كسانى كه در كتاب [خدا] اختلاف كردند، قطعا در ستيزى دور [از حقّ] قرار دارند.