(94) و سوگندهايتان را وسيله دغلكارى و نيرنگ ميان خود قرار ندهيد، تا گامى پس از استواريش بلغزد، و به شما به سزاى آنكه [مردم را] از راه خدا باز داشتهايد، بدى [و گزند] را بچشيد، و براى شما عذابى بزرگ باشد. (95) و پيمان خدا را با بهايى اندك مبادله نكنيد، بىترديد آنچه نزد خداست براى شما بهتر است، اگر دانا باشيد [بهتر را انتخاب مىكنيد]. (96) آنچه نزد شماست پايان مىيابد و آنچه نزد خداست ماندنى است. و كسانى كه صبر كردهاند، پاداششان را حتما طبق بهترين عملى كه انجام مىدادهاند خواهيم داد. (97) هركس- از مرد يا زن- كار شايسته كند و مؤمن باشد، قطعا زندگى دلپذيرى براى او فراهم مىكنيم و مسلّما پاداششان را طبق بهترين عملى كه مىكردهاند خواهيم داد. (98) پس هنگامى كه قرآن مىخوانى، از شيطان رانده شده به خدا پناه ببر. (99) قطعا او بر كسانى كه ايمان آوردهاند و فقط بر پروردگارشان توكل مىكنند، هيچ گونه تسلّطى ندارد. (100) او تنها بر كسانى تسلط دارد كه وى را سرپرست خود گرفتهاند و كسانى كه با [اطاعت از] او [به خدا] شرك مىورزند. (101) و چون آيهاى را جايگزين آيه ديگر كنيم- و خدا به آنچه نازل مىكند آگاهتر است- مىگويند: تو فقط دروغبافى. [چنين نيست.] بلكه بيشترشان نمىدانند. (102) بگو: آن را روح القدس از جانب پروردگارت به حق نازل كرده است، تا كسانى را كه ايمان آوردهاند ثابت [قدم] بدارد، و براى كسانى كه اهل تسليماند هدايت و مژدهاى باشد.