(28) و اگر از آنان [كه كمك مالى از تو مىخواهند] بدين سبب روى مىگردانى كه در پى رحمت [و گشايشى] مورد اميد از پروردگار خود هستى، با آنان سخنى نرم بگوى. (29) و [در انفاق،] دست بسته مباش و گشادهدستى بىحدّ مكن كه سرزنش شده و درمانده برجاى بنشينى. (30) بىگمان، پروردگار تو روزى را براى هركه بخواهد گشاده مىدارد و [بر هركه بخواهد] تنگ مىگرداند. به يقين او به [مصلحت] بندگانش آگاه و بيناست. (31) و از ترس تنگدستى فرزندان خود را نكشيد؛ ماييم كه به آنان و شما روزى مىدهيم. به راستى كشتن آنان گناهى بزرگ است. (32) و به زنا نزديك نشويد كه آن كارى بسيار زشت و راهى بد است. (33) و كسى را كه خدا [كشتن او را] حرام كرده است، جز به حق نكشيد. و هر كس مظلوم كشته شود، براى ولىّ او تسلّطى [بر قصاص] قرار دادهايم؛ پس نبايد در كشتن زيادهروى كند، زيرا او يارى شده است. (34) و به مال يتيم- جز به بهترين وجه- نزديك نشويد تا اينكه به رشد فكرى خود برسد؛ و به پيمانها وفا كنيد كه درباره پيمانها سؤال خواهد شد. (35) و چون پيمانه كنيد، پيمانه را تمام بدهيد، و با ترازوى دست وزن كنيد كه اين بهتر و سرانجامش نيكوتر است. (36) و از چيزى كه به آن علم ندارى پيروى مكن، زيرا گوش و چشم و دل [كه وسيله علماند،] همه مورد سؤال قرار خواهند گرفت. (37) و در زمين با غرور و سرمستى راه مرو، كه تو هرگز زمين را نمىتوانى شكافت، و در بلندى به كوهها نمىتوانى رسيد. (38) همه اين كارها بدش نزد پروردگارت ناپسند است.