ترجمه قرآن - مركز فرهنگ و معارف قرآن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مركز فرهنگ و معارف قرآن جلد : 1 صفحه : 289

(67) و هنگامى كه در دريا به شما سختى مى‌رسد، كسانى را كه مى‌خوانيد، [همه‌] جز او گم و محو مى‌شوند؛ پس هنگامى كه شما را رهايى بخشيد و به خشكى رسانيد، [از او] روى مى‌گردانيد؛ و انسان همواره ناسپاس است.
(68) [با اين وصف‌] آيا ايمنيد از اين‌كه شما را در ناحيه خشكى به زمين فرو برد يا بر شما طوفانى از سنگريزه‌ها بفرستد، آن‌گاه براى خود نگاهبانى نيابيد؟
(69) يا ايمنيد از اين‌كه بار ديگر شما را به آن [دريا] بازگرداند و تندبادى شكننده بر شما بفرستد و شما را به سزاى كفرتان غرق كند، پس كسى را براى خود نيابيد كه درباره آن از ما بازخواست كند؟
(70) و به راستى فرزندان آدم را كرامت بخشيديم، و آنان را در خشكى و دريا [بر مركب‌ها و كشتى‌ها] سوار كرديم، و از چيزهاى دلپذير به ايشان روزى داديم، و آنان را چنان كه بايد بر بسيارى از آفريدگان خود برترى بخشيديم.
(71) [ياد كن‌] روزى را كه هر گروهى از مردم را با پيشوايشان فرامى‌خوانيم؛ پس كسانى كه نامه‌شان به دست راستشان داده شود، نامه خود را مى‌خوانند و به قدر رشته هسته خرمايى بر آنان ستم نمى‌شود.
(72) و هركس در اين [جهان‌] كور [دل‌] باشد، در آخرت [نيز] كور و گمراه‌تر [از كور] خواهد بود.
(73) و به راستى نزديك بود تو را از آنچه به سوى تو وحى نموده‌ايم منحرف كنند تا غير از آن را به دروغ بر ما ببندى، و آن‌گاه تو را به دوستى مى‌گرفتند.
(74) و اگر تو را ثابت [قدم‌] نمى‌داشتيم، به راستى نزديك بود اندكى به سوى آنان متمايل شوى.
(75) در آن صورت، قطعا تو را دو برابر در زندگى و دو برابر پس از مرگ [عذاب‌] مى‌چشانديم؛ آن‌گاه در برابر ما براى خود ياورى نمى‌يافتى.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مركز فرهنگ و معارف قرآن جلد : 1 صفحه : 289

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست