(65) خداوندگار آسمانها و زمين و پديدههاى ميان آن دو است، پس او را عبادت كن و بر عبادتش شكيبا باش. آيا همنامى براى او مىشناسى؟ (66) و انسان مىگويد: آيا وقتى بميرم، به راستى در آينده زنده [از خاك] بيرون آورده مىشوم؟ (67) آيا انسان [در زنده شدن خود شك دارد و] توجه ندارد كه ما او را قبلا آفريديم درحالىكه چيزى نبود؟ (68) پس به پروردگارت سوگند كه قطعا آنان را با شياطين محشور مىكنيم، سپس آنان را به زانو درافتاده برگرد جهنم حاضر مىسازيم. (69) آنگاه از هر گروهى، كسانى را كه بر [خداى] رحمان سركشتر بودهاند بيرون مىكشيم. (70) سپس ما بهتر مىدانيم كه كدامشان براى سوختن در دوزخ سزاوارترند. (71) و هيچكس از شما نيست مگر اينكه بر آن وارد مىگردد. اين بر پروردگارت حكمى قطعى است. (72) سپس كسانى را كه تقوا پيشه كردهاند نجات مىدهيم، و ستمگران را به زانو در افتاده در آن رها مىكنيم. (73) و چون آيات ما كه به خوبى روشن است بر آنان خوانده شود، كسانى كه كفر ورزيدهاند، به آنان كه ايمان آوردهاند مىگويند: كدام يك از [ما] دو گروه جايگاهى بهتر و محفلى آراستهتر دارد؟ (74) و چه بسيار نسلهايى را پيش از آنان هلاك كرديم كه اثاث و منظرى نيكوتر داشتند. (75) بگو: هركه در گمراهى باشد، بايد [خداى] رحمان [به حكم سنت خود] به او مهلت دهد، تا زمانى كه آنچه به آنان وعده داده مىشود- عذاب [دنيا] و يا قيامت- را ببينند، پس خواهند دانست چه كسى جايگاهش بدتر و سپاهش ناتوانتر است. (76) و خدا كسانى را كه هدايت يافتهاند بر هدايتشان مىافزايد، و كارهاى شايسته ماندگار، نزد پروردگارت پاداشى بهتر و سرانجامى نيكوتر دارد.