(77) پس آيا ديدى آن كسى را كه به آيات ما كافر شد و گفت: حتما به من مال و فرزند [ى بسيار] داده خواهد شد؟ (78) آيا بر غيب آگاه شده يا در پيشگاه [خداى] رحمان عهدى گرفته است؟ (79) چنين نيست، ما آنچه را مىگويد خواهيم نوشت و عذاب را براى او ادامه خواهيم داد. (80) و آنچه را كه [دربارهاش سخن] مىگويد از او به ارث مىبريم و تنها به سوى ما خواهد آمد. (81) و به جاى خدا معبودانى برگرفتند تا براى آنان مايه عزّت باشند. (82) چنين نيست، به زودى [آن معبودان] عبادت ايشان را انكار مىكنند و برضدّشان خواهند بود. (83) آيا نديدهاى كه ما شيطانها را بر كافران فرستادهايم تا به شدّت تحريكشان كنند؟ (84) پس در مورد [عذاب] آنان شتاب مكن. جز اين نيست كه ما [لحظات را] براى آنان به دقت شماره مىكنيم [تا موعدشان فرارسد]. (85) روزى كه تقواپيشگان را به ضيافت [خداى] رحمان گرد مىآوريم. (86) و مجرمان را تشنه به سوى جهنم مىرانيم. (87) آنان اختيار شفاعت ندارند، مگر كسى كه در پيشگاه [خداى] رحمان عهدى گرفته است. (88) و گفتند: [خداى] رحمان فرزند برگرفته است. (89) به راستى چيزى بسيار زشت [بر زبان] آورديد. (90) نزديك است آسمانها از اين [سخن] پارهپاره شوند و زمين بشكافد و كوهها به شدّت درهم فروريزند. (91) از اينكه براى [خداى] رحمان فرزند قائل شدند. (92) و حال آنكه در شأن [خداى] رحمان نيست كه فرزند اختيار كند. (93) هيچكس در آسمانها و زمين نيست مگر اينكه بنده و مملوك [خداى] رحمان است. (94) قطعا او همه را احصا و به دقت شماره كرده است. (95) و روز قيامت همه آنها تنها به پيشگاه او مىآيند.