(24) و به سخن پسنديده هدايت مىشوند و به راه [خداى] ستوده راهنمايى مىگردند. (25) قطعا كسانى كه كفر ورزيدهاند و از راه خدا و مسجدالحرام- كه آن را براى مردم، چه مقيم آن و چه باديهنشين، يكسان قرار دادهايم- جلوگيرى مىكنند [عذابى سخت خواهند داشت]. و هركه بخواهد در آنجا از روى انحراف و ستم، كارى بكند، از عذابى دردناك به او خواهيم چشانيد. (26) و [ياد كن] هنگامى را كه براى ابراهيم جاى خانه [كعبه] را معيّن كرديم [و به او گفتيم:] چيزى را شريك من مگير، و خانهام را براى طواف كنندگان و قيامكنندگان و ركوعكنندگان سجدهگزار پاكيزه بدار. (27) و در ميان مردم براى حج ندا درده، تا پياده و سوار بر هر شتر لاغر ميان چابكى كه از هر راه دورى فرامىرسد، نزد تو آيند، (28) تا شاهد منافعى براى خود باشند، و نام خدا را در روزهاى معيّن [به هنگام قربانى كردن،] بر آن زبان بستههاى دامى كه خدا به آنان عطا كرده است ببرند. پس، از آنها بخوريد و فقير درمانده را اطعام كنيد. (29) سپس بايد آلودگى خود را برطرف سازند و به نذرهايشان وفا كنند و بر گرد آن خانه كهن طواف نمايند. (30) اين است [مقرّرات حج]، و هركس مقرّرات خدا را بزرگ بشمارد، اين براى او نزد پروردگارش بهتر است. و دامها براى شما حلال شده است، جز آنچه [در آيات ديگر] بر شما تلاوت مىشود. پس، از پليدى كه همان بتها هستند اجتناب كنيد، و از سخن باطل بپرهيزيد.