(68) و آنان كه با خدا معبودى ديگر نمىخوانند و كسى را كه خدا [خونش] را حرام كرده است جز به حقّ نمىكشند، و زنا نمىكنند، و هركس اينها را انجام دهد به كيفرى سخت خواهد رسيد. (69) روز قيامت عذاب براى او مضاعف مىشود و به خوارى هميشه در آن مىماند. (70) مگر كسانى كه توبه كنند و ايمان بياورند و كار شايسته انجام دهند، كه خدا بدىهايشان را به خوبىها تبديل مىكند، و خدا بسيار آمرزنده و مهربان است. (71) و هركس توبه كند و كار شايسته انجام دهد، آنگونه كه درخور اوست به سوى خدا بازمىگردد. (72) و آنان كه در باطل حضور نمىيابند، و هرگاه بر لغو و بيهوده بگذرند، بزرگوارانه مىگذرند. (73) و آنان كه چون به آيات پروردگارشان تذكّر داده شوند، كر و كور روى آنها نمىافتند، [بلكه با گوش شنوا و چشم بينا به آنها توجّه مىكنند]. (74) و آنان كه مىگويند: پروردگارا، از همسران و فرزندان ما نور چشمانى به ما ببخش، و ما را پيشواى تقواپيشگان قرار ده. (75) اينانند كه به پاس آنكه صبر كردند، غرفه [بهشتى] به آنان پاداش داده مىشود، و در آنجا با تحيّت و سلامى [گرم] روبهرو مىگردند. (76) جاودانه در آنجا خواهند ماند. چه نيكو قرارگاه و جاى ماندنى است! (77) [به تكذيبكنندگان] بگو: اگر به خاطر دعوت شما [به اسلام] نبود، پروردگار من به شما اعتنايى نداشت، زيرا شما [حقّ را] تكذيب كرديد و به زودى [كيفر اين تكذيب] همراه شما خواهد بود. سوره شعراء