ترجمه قرآن - مركز فرهنگ و معارف قرآن

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مركز فرهنگ و معارف قرآن جلد : 1 صفحه : 372

(112) گفت: من از كارهايى كه آنان انجام داده‌اند چه مى‌دانم؟
(113) حسابشان جز برعهده پروردگارم نيست، اگر درك كنيد.
(114) و من اين مؤمنان را هرگز [از خود] دور نمى‌كنم.
(115) من جز اخطار كننده‌اى روشنگر نيستم.
(116) گفتند: اى نوح، اگر [از دعوت خود] بازنايستى، قطعا از سنگسار شدگان خواهى بود.
(117) گفت: پروردگارا، قوم من مرا تكذيب كردند.
(118) پس ميان من و آنان- چنان‌كه بايد- داورى كن، و مرا و هركس از مؤمنان را كه با من است [از شرّ آنان‌] نجات بخش.
(119) پس او و هركه را با او در آن كشتى پربار بود، نجات داديم.
(120) سپس باقى‌ماندگان را بعد از آن غرق كرديم.
(121) به راستى در اين [حادثه‌] نشانه‌اى [بزرگ‌] وجود دارد، ولى بيشتر آنان مؤمن نبودند.
(122) و به يقين، پروردگار توست كه عزّتمند و مهربان است.
(123) قوم عاد پيامبران را تكذيب كردند.
(124) آن‌گاه كه برادرشان هود به آنان گفت: آيا تقوا پيشه نمى‌كنيد؟
(125) من براى شما فرستاده‌اى امينم.
(126) پس، از خدا پروا بداريد و از من اطاعت كنيد.
(127) و من براى اين [رسالت خود] مزدى از شما طلب نمى‌كنم، مزد من جز برعهده پروردگار جهانيان نيست.
(128) آيا در هرجاى بلندى به بازيچه نشانه‌اى بنا مى‌كنيد؟
(129) و براى خود كاخ‌هايى [محكم‌] برمى‌گيريد، باشد كه جاودان بمانيد؟
(130) و چون [به كيفر] دست مى‌گشاييد، زورمدارانه دست مى‌گشاييد؟
(131) پس، از خدا پروا بداريد و از من اطاعت كنيد.
(132) و از آن‌كس كه شما را به آنچه مى‌دانيد مدد كرده است پروا بداريد.
(133) شما را به وسيله دام‌ها و فرزندانى مدد كرده است.
(134) و به وسيله باغ‌ها و چشمه‌سارانى.
(135) به راستى من از عذاب روزى بزرگ بر شما بيم دارم.
(136) گفتند: خواه موعظه كنى يا موعظه نكنى براى ما يكسان است.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : مركز فرهنگ و معارف قرآن جلد : 1 صفحه : 372

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست