(71) بگو: به من خبر دهيد، اگر خدا شب را تا روز قيامت بر شما مستدام بدارد، كدام معبودى است جز خدا كه براى شما روشنايى بياورد؟ آيا نمىشنويد؟ (72) بگو: به من خبر دهيد، اگر خدا روز را تا روز قيامت بر شما مستدام بدارد، كدام معبودى است جز خدا كه براى شما شبى بياورد كه در آن بياراميد؟ آيا نمىبينيد؟ (73) و از رحمت اوست كه شب و روز را براى شما قرار داده تا در شب بياراميد و [در روز] از بخشش او طلب كنيد، و باشد كه شما سپاس بگزاريد. (74) و [ياد كن] روزى را كه [خدا] آنان را ندا مىكند و مىگويد: آن شريكان من كه تصوّر مىكرديد كجايند؟ (75) و از ميان هر امّتى گواهى بيرون مىكشيم و [در حضور او به امّت] مىگوييم: برهان خود را [براى شرك] بياوريد! پس خواهند دانست كه حقّ از آن خداست، و آنچه برمىبافتند از دستشان مىرود. (76) همانا، قارون از قوم موسى بود و بر آنان طغيان كرد، و ما از گنجينهها آن قدر به او داده بوديم كه [حمل] صندوقهاى آن بر يك گروه نيرومند هم سنگين مىآمد، آنگاه كه قومش به او گفتند: مغرورانه شادى مكن كه خدا شادمانان مغرور را دوست نمىدارد. (77) و در آنچه خدا به تو داده است سراى آخرت را بجوى، و سهم خود را از دنيا فراموش مكن، و چنانكه خدا به تو احسان كرده است احسان كن و در زمين در پى فساد مباش كه خدا فسادگران را دوست نمىدارد.