(53) و از تو مىخواهند كه در [آوردن] عذاب شتاب كنى. و اگر سرآمدى معيّن [براى آنان] مقرّر نشده بود، آن عذاب [درخواستى] به ايشان مىرسيد، و قطعا [عذاب] به طور ناگهانى و درحالىكه بىخبرند به سراغشان خواهد آمد. (54) از تو مىخواهند كه در [آوردن] عذاب شتاب كنى، و حال آنكه قطعا دوزخ فراگيرنده كافران است؛ (55) در آن روز كه عذاب از بالاى سرشان و از زير پايشان آنان را فرومىگيرد، و [خدا] مىگويد: بچشيد [سزاى] آنچه را كه انجام مىداديد. (56) اى بندگان من كه ايمان آوردهايد، زمين من وسيع است، پس [با سكونت در سرزمين مناسب] تنها مرا بپرستيد. (57) هركسى چشنده مرگ است، سپس فقط به سوى ما بازگردانده مىشويد. (58) و قطعا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، در غرفههايى از بهشت جاى مىدهيم كه از زير [درختان] آن نهرها روان است. جاودانه در آن جا خواهند بود. چه نيكوست مزد عملكنندگان! (59) همانان كه صبر پيشه ساختهاند و تنها بر پروردگار خود توكّل مىكنند. (60) و چه بسيارند جنبندگانى كه نمىتوانند روزى خود را برعهده بگيرند، خداست كه به آنها و شما روزى مىدهد، و اوست كه شنوا و داناست. (61) و اگر از آنان بپرسى: چه كسى آسمانها و زمين را آفريده و خورشيد و ماه را [در مدارشان] مسخّر كرده است، حتما خواهند گفت: خدا. پس چگونه [از اعتقاد به يگانگى او] منحرف مىشوند؟ (62) خدا براى هركس از بندگانش كه بخواهد روزى را گشاده مىگرداند و [يا] به سود او تنگ مىكند به راستى خدا به هر چيزى داناست. (63) و اگر از آنان بپرسى: چه كسى از آسمان آبى فروفرستاده و زمين را پس از مرگش به آن زنده ساخته است؟ قطعا خواهند گفت: خدا. بگو: ستايش از آن خداست [و مشركان توجّه ندارند،] بلكه بيشترشان عقل خود را به كار نمىگيرند.