(16) و امّا كسانى كه كفر ورزيده و آيات ما و لقاى آخرت را تكذيب كردهاند، در عذاب [خدا] احضار خواهند شد. (17) پس خدا را آنگاه كه وارد شب مىشويد و آنگاه كه به صبح درمىآييد تسبيح كنيد. (18) و ستايش در آسمانها و زمين از آن اوست، و شبانگاه و هنگامى كه وارد ظهر مىشويد [نيز خدا را تسبيح كنيد]. (19) زنده را از مرده پديد مىآورد، و مرده را [نيز] از زنده پديد مىآورد، و زمين را پس از مرگش زنده مىكند؛ و اينگونه [از گورها زنده] بيرون آورده مىشويد. (20) و از نشانههاى [قدرت] او اين است كه شما را از خاكى [فاقد حيات] آفريد، و اكنون بشرى هستيد كه [روى زمين] پراكندهايد. (21) و از نشانههاى [قدرت] او اين است كه براى شما از جنس خودتان همسرانى آفريد تا در كنارشان آرام گيريد، و ميان شما محبت و شفقتى قرار داد. قطعا در اين [تدبير عجيب] براى مردمى كه مىانديشند نشانههاست. (22) و از نشانههاى [قدرت] او آفرينش آسمانها و زمين و گوناگونى زبانها و رنگهاى شماست. بىترديد، در اين [آفرينش] براى دانايان نشانههايى [بيداركننده] وجود دارد. (23) و از نشانههاى [قدرت] او خواب شما در شب، و جست و جوى شما از فزون بخشى او در روز است. بىترديد، در اين [نيز] براى مردمى كه گوش شنوا دارند نشانههاست. (24) و از نشانههاى [قدرت] اوست كه برق را همراه با ترس و اميد به شما مىنماياند، و از آسمان آبى نازل مىكند و زمين را پس از مرگش به وسيله آن زنده مىسازد. بىترديد در اين [قدرتنمايى] براى مردمى كه عقل خود را به كار مىگيرند نشانههاست.